Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Φοράω ροζ βερνίκι

Κι αυτό γιατί ήθελα πολύ να κρατήσω κάτι ροζ μες τη ζωή μου, τώρα που το όνειρο της απαράχνωσης πέρασε πια οριστικά κι αμετάκλητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, στο ειδικό κουτί για τα cold cases. Τελικά διαπιστώνω ότι το ροζ μου πάει, αλλά μόνο στα νύχια.
Καταρχήν, μια συγνώμη που σας άφησα τόσο καιρό και μάλιστα χωρίς πληροφορίες, αλλά δεν είχα και τίποτα θετικό να σας διηγηθώ. Μου λείψατε όμως.
Ήμουν κυρίως απασχολημένη με το να προσπαθώ να αποτρέψω τα μαλλιά μου να εγκαταλείψουν το κεφάλι μου με όσα μου συνέβαιναν. Στο παρατσάκ τα έπεισα να μείνουν. Τι εννοώ;
Ο κούκλος ο θεός, ο ατελείωτος ρομαντικός μου πρίγκηπας αποδείχθηκε λίιιιιιιγο πιο ψυχωτικός και ελάααααχιστα πιο σχιζοφρενής από εμένα. Όπερ σημαίνει, ότι υπήρχαν βασικά λειτουργικά προβλήματα στη σχέση μας, η οποία φευ! δεν πρόλαβε να γεννηθεί καν. Αν αναρωτιέστε, τώρα νιώθω μια χαρά. Πέρασα όμως από διάφορα στάδια κι όλα αυτά μέσα σε δέκα ημέρες. Υπολογίστε και την απειρία μου στα σχετικά θέματα, ε, μπορείτε να καταλάβετε ότι έπαθα ένα μικρό σοκ.
Διότι ο ίδιος άνθρωπος που με κυνηγούσε (με την καλή έννοια) και δεν με άφηνε σε ησυχία πρωί μεσημέρι και βράδυ, κάτι έπαθε ξαφνικά και αποφάσισε να γίνει ακριβοθώρητος. Και μέχρι ενός σημείου, το θεωρούσα ένα από εκείνα τα τεχνάσματα που όλοι χρησιμοποιούμε σε τέτοιες περιπτώσεις για να γίνουμε πιο επιθυμητοί, αλλά αυτός το παράκανε και κόντεψα να πλαντάξω από επιθυμία (λέμε τώρα).
Εκείνο το ραντεβού της Παρασκευής για σινεμά το θυμάστε; Ξεχάστε το, ουδέποτε πραγματοποιήθηκε. Με πήρε τηλέφωνο το παληκάρι ότι έχει δουλειά και δεν προλαβαίνει. να βγούμε. Να πω ότι δεν στενοχωρήθηκα; Στενοχωρήθηκα, είπαμε, είχα τσιμπηθεί και ήθελα να τον δω το συντομότερο. Μου προτείνει να βρεθούμε την Κυριακή, στράβωσα λίγο "γιατί όχι το Σάββατο;" σκέφτηκα, έτσι κι αλλιώς την Κυριακή είχα να πάω στο γάμο της ξαδέλφης μου και τη βάφτιση της ανηψιάς μου, οπότε άκυρο το ραντεβού. Καταλήξαμε να ανταλλάσσουμε μηνύματα όλο το βράδυ της Παρασκευής σχεδόν μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής. Νόμιζα και εγώ ότι κάτι πάει να γίνει, ώσπου μου έστειλε ΤΟ μήνυμα, το σούπερ ντούπερ καταπληκτικό "αντρίσιο" sms "Νομίζω ότι στέλνουμε πολλά μηνύματα χωρίς λόγο, και λέω να σταματήσει εδώ αυτό. Θα ξαναμιλήσουμε αν είναι να συναντηθούμε". Ταπηροκρανίαση, στέλνω απάντηση "Οκ, ΑΝ είναι να συναντηθούμε, θα ξαναμιλήσουμε".
Έλα μου που με έπιασε η καλοσύνη, δώσε είπα μια ευκαιρία στο ανήλικο να δούμε, μπορεί να μας εκπλήξει, φταίει και ένας φίλος μπλόγκερ (ακούουουουουςςςς;;;), του οποίου ζήτησα τη γνώμη, σηκώνω το ξερό μου και στέλνω μήνυμα - πρόσκληση, στο οποίο μου απάντησε δύο μέρες μετά. Σινεμά πρότεινε πάλι, όμως εγώ ήθελα να του μιλήσω λίγο κι έτσι αντιπρότεινα ποτό. Το άλλο μεσημέρι έστειλε απάντηση "Άκυρο για σήμερα, θα πάω να δω την ταινία τελικά". Μείνατε; Κι εγώ. Δεν είχε υπολογίσει όμως τα τρία Τ: Τσαντίλα, Τρελό άγχος για δικαστήριο και Τεράστιος πόνος Περιόδου. Τα οποία συνεργάστηκαν άψογα, συγχρονίστηκαν και βοήθησαν την Μπουμπουλίνα που κρύβω μέσα μου, να βγει έξω μου, να συναντήσει την Κρουέλλα ντε Βιλ και μαζί να πορευθούν προς την τελική λύτρωση. Έστειλα μια απάντηση που θα τη ζήλευε και ο ψυχαναλυτής μου. Θεά η γυναίκα, σας λέω. Θεά. Και μετά συνέβη αυτό που ίσως πολλοί και πολλές από εσάς θα μπορούσατε εύκολα να έχετε προβλέψει, αλλά εμένα της αφελούς νεάνιδος ούτε που μου περνούσε από το μυαλό:
Παιδιά μου, κόλλησε. Ο τύπος κόλλησε. Τι που τον έβριζα, τι που τον έφτυνα, τίποτα. Στην αρχή νευρίασε, μετά μου δήλωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει καθόλου τι του λέω, έπειτα έφτασε να επικαλεσθεί του κόσμου τις δικαιολογίες και οικογενειακά προβλήματα υγείας για να εξηγήσει τη στάση του και στο τέλος μου πρότεινε να συναντηθούμε το επόμενο Σαββατοκύριακο από κοντά (!). Εννοείται πως αρνήθηκα, έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει μεγαλύτερη ξενέρα από αυτή που πέρασα, και τελικά το μόνο που μου έμεινε από αυτή την ιστορία είναι το μάθημα να μην ξαναφεθώ τόσο πολύ τόσο γρήγορα και να κρατάω πάντα το μικρό μου καλαθάκι όταν βγαίνω στο δάσος.
Αυτά τα νέα της Κοκκινοσκουφίτσας. Κατα τα άλλα, όλα καλά. Ευτυχώς υπάρχουν και οι φίλοι (ε, ψιτ, και για σας το λέω) και ξεχνιέμαι και περνάω καλά. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.]
Φιλιά Πολλά!!!!

17 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα, άλλη φορά όπως είπες, μικρό καλάθι..

άλλωστε τι τα θές..
άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου..

να προσέχεις εκεί έξω..
καληνύχτα :)

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Να πω ότι μου φάνηκε "κάπως" που χωρίς καν να σε γνωρίζει, σου την έπεσε δια τηλεφώνου; Να το πω!
Δεν ήθελα να σου το χαλάσω, κι εγώ σαν εσένα σκέφτηκα περί καρμικών αηδιών κλπ. :p

Βέβαια όλες αυτές οι εξαφανίσεις αν δεν προκύπτουν από το γεγονός ότι είναι σάικο, σιγουρα προκύπτει απο την ύπαρξη άλλης και αν ισχύει αυτό την λυπάμαι.

Για σένα όμως χαίρομαι που τον κατάλαβες νωρίς.
Εύχομαι σύντομα να βρεις το άλλο σου 1/4 (γιατί όλοι δικαιούνται τρείς γκόμενους εντάξει; :p)

πουαντερι είπε...

Εμ! καλα λενε πως ομορφια, μυαλο και ανθρωπια δεν πανε μαζι....
Αντε μωρε εμεις να ειμαστε καλα!!!!!
Τι το ηθελες το νιάνιαρο;
(τι σου ειμαστε πωντως ε; οπως θελουμε τβαζουμε καθε φορα...)

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

κοκκινοσκουφίτσα μου ελπίζω να μην στεναχωρήθηκες πολύ. Οπως είπες και στην προηγούμενη σου ανάρτηση μια καψούρα ήταν που απλά κράτησε λίγο. Πάντως απο τα λεγόμενα σου μάλλον έχει αλλη. Θα συμφωνήσω με την μάγισσα Κίρκη για το άλλο 1/4. Η ζωή συνεχίζεται με χαμόγελο....

Savvina είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα
άσε τα μαλλιά ήσυχα, αυτή είναι δική μου δουλειά.... χα χα χα
Πάντα πίστευα και ακόμη πιστεύω ότι οι ωραίοι είναι και άμυαλοι.
Ψάχνουν ανθρώπους που να θαμπώνονται από την ομορφιά τους και να τους το δείχνουν για να παίρνουν την επιβέωσή τους.
Στα λέω τώρα που πέρασε η καψούρα.
Το νού σου για την επόμενη φορά.
Μικρό καλαθάκι εεεε??????
Καλή Κυριακή να έχεις.
Φιλιά.

maistros είπε...

Καλησπέρα Κοκκινοσκουφίτσα

θέλω να σου πω ότι..λάθει δεν κάνουν όσοι δεν κάνουν τίποτα στην ζωή τους.

Από τα λάθη μας βελτιωνόμαστε και αυτό είναι το μάθημά της ζωής η Βελτίωση.

Λάθη πάντα θα γίνονται το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ελένχης τις αντωχές σου.

Κάθε τη καινούργιο έχει την χάρη του.. μην το αρνείσαι για να είσαι ασφαλής.. η ζωή είναι όμορφή με τα παιχνίδια που μας παίζει.

Καλό σου βράδυ

M είπε...

Ωχ ωχ ωχ... Μου αρέσει που δεν σχολίαζα στο προηγούμενο ποστ για να μη σε ξενερώσω με την αρνητική μου σκέψη. Φτου.

Δεν είμαι καλή στο να παρηγορώ, πάντως το ξέρω καλά το αίσθημα που αφήνει πίσω μια τέτοια ιστορία... Ενιγουέι, αυτός έχασε, και καλά που το όλο θέμα τέλειωσε πριν περπατήσει καν.

Φιλιά...

Fri είπε...

Κι εγώ που νόμιζα πως χάθηκες επειδή είχες πάει βόλτα στα σύννεφα...
Κρίμα! Τι να κάνεις όμως? Οι χαζοί οι λύκοι υπάρχουν παντού...
Φαντάζομαι είναι θέμα χρόνου να πέσεις πάνω στο καλό κυνηγό ;)
Φιλιά!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Και εγώ νόμιζα ότι και η Fri, αλλά εντάξει δεν έγινε και τίποτα.... πας παρακάτω. Την καλύτερη δουλειά έκανες, γιατί αρκετά δικά σου έχεις, δεν είναι ανάγκη να ασχολείσαι και με τις ψυχώσεις του καθενός.... ας το κάνει καμιά άλλη.... εξάλλου εμείς θέλουμε κάποιον να ασχοληθεί με εσένα μόνο! Φιλιά κοριτσάκι, να είσαι καλά!!!!

k2 είπε...

Και γι'αυτό στενοχωριέσαι βρε κοκκινοσκουφίτσα;
Προπαντός να ξέρεις ότι δεν φταις εσύ κι ότι δεν είσαι η μόνη που πέφτει σε τέτοιους τύπους. Έχω τόσες περιπτώσεις να σου πω που είναι αδύνατο να κάτσω να τις γράψω... Αυτά βρε τα θυμόμαστε μετά και γελάμε (με το χάλι των τύπων)!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Και να πω δεν στο ειχα πει η γυναικα;;;;
Στο ειχα πει.....

Αλλα και παλι, στα "τρυφερά σου" που λεει κι ο Λαζόπουλος
Έχει κι αλλου πορτοκαλιές που κανουν πορτοκάλια...
Φιλια

Τουρνέ στα νησιά είπε...

κοπελιά δεν θα σου απαντήσω εδώ θα σου στείλω mail

DaisyCrazy είπε...

Καλή μου Κοκκινοσκουφίτσα οι άντρες-γραμματόσημα δεν αξίζουν το κόπο να ασχοληθείς μαζί τους αλλά δυστυχώς δεν έρχονται με την ανάλογη προειδοποίηση. Δεν μπειράζει ό,τι πάθουμε καλό είναι γιατί μας βοηθά να μάθουμε :) Κι εδώ που τα λέμε εσύ δεν έπαθες τίποτα πέρα από λίγη απογοήτευση.

ΥΓ. Το ροζάκι πολύ που άρεσε.. Γιατί το έβγαλες; :(

Dorothy είπε...

Ενας γνωστός μου (29 ετών, κούκλος, δεν είναι δικηγόρος και δεν τον λένε Κ., αλλιώς θα νόμιζα ότι μιλάμε για τον ίδιο) είναι ακριβώς έτσι, serial μηνυματάκιας! Στα σουμουσου πετάει η ομάδα και όταν πρέπει να κανονίσει συνάντηση με το υποψήφιο αμούρ αρχίζει τα χαζά. Και πραγματικά δεν υπάρχει θέμα "άλλης", απλά έτσι είναι, τέτοιο κάλο έχει. Τι να κάνεις, κυκλοφορούν και τέτοιοι ανάμεσά μας. Πάντως εγώ θα έλεγα να ξεβάψεις το ροζ από τα νύχια και να το κάνεις κόκκινο :)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Ευρύνοε, σε ευχαριστώ καλέ μου...
Κι εσύ όμως να προσέχεις...
Τις ευαίσθητες ψυχές εύκολα προσπαθούν να τις τρομάξουν...
καλή σου μέρα

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

χαχαχα Κίρκη, πέθανα στα γέλια, να είσαι καλά κοπελιά!!!! Δεν ξέρω, μάλλον για σάικο σε συνδυασμό με ύπαρξη γκόμενας το κόβω, αλλά όπως και να έχει, τζους. Μαρή, πού θα βρω 3 γκόμενους όμως;;; Εδώ δεν στεριώνω ούτε έναν!!!
Φιλάκια και περαστικά στη μανούλα σου

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Πουαντερί μου, έλα ντε; Τι το ήθελα το ανήλικο; Βρεφονηπιακό σταθμό θα άνοιγα;
(Όσα δεν φτάνει η αλεπού....)
Χαχαχα! Καλημέρα λέμεεεεεε!!!
Υ.Γ. Το ξαράχνιασμα αναβλήθηκε επ' αορίστου :(