Ώχρα πάνω στο γαλάζιο

Αν η ζωή μου ήταν χρώματα, τώρα θα ήθελα να είναι ώχρα πάνω σε γαλάζιο. Όμορφο κι αρμονικό ταίριασμα, φωτεινό και διακριτικό μαζί. Συμβολίζει στα μάτια μου την ελπίδα, την αναγέννηση, το πέρασμα από τη σκοτεινιά στο φως, κι έτσι ακριβώς νιώθω.

Σήμερα το πρωί στο λεωφορείο για τη δουλειά, με χωμένα τα ακουστικά του Nokia στα αυτιά, άκουγα από το Galaxy "Οne of us". Για όσους δεν θυμούνται ή δεν το ξέρουν, είναι αυτό το τραγούδι:

Kαι που λέτε, εκεί που ήμουν απορροφημένη, έπεσε το μάτι μου στον τοίχο του λεωφορείου, που ήταν βαμμένος με ώχρα και γαλάζιο. Με έπιασε μια χαρά, άλλο πράγμα. Ένιωσα ξεκούραστη κι ανάλαφρη, βούλιαξα μέσα στα χρώματα και για πότε πέρασε η ώρα κι έφτασα στο γραφείο, δεν το κατάλαβα.

Τι ωραία! Είπαμε να ξαναρχίσω τις χαρούμενες αναρτήσεις, εγώ έφτασα στις χαζοχαρούμενες. Δεν πειράζει, καλή καρδιά να έχουμε, θα παλατζάρω.

Αλήθεια γλυκά μου φιλαράκια, εσείς με τι χρώματα θα περιγράφατε τώρα τη ζωή σας; Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβέστεροι, τι χρώμα θα ήταν η ζωή σας σήμερα; Ανυπομονώ να μάθω!

Φιλιά πολλά και καλημέρα