Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Πού να την ανοίξουμε τη βρυσούλα;;;


Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την θετική ενέργεια που μου δίνατε μέσα από τα σχόλιά σας τελευταία και για τη συμπαράστασή σας στα προβλήματα υγείας που τα άτιμα συνεχίζουν να μας κατατρύχουν, αλλά πού θα πάει, δεν θα το βάλουμε κάτω εμείς, εκείνα θα το βάλουν κάτω στο τέλος. Για αλλαγή, αποφάσισα σήμερα να σας διηγηθώ πώς πέρασα το προχθεσινό απόγευμα, και ή που θα λυθείτε στα γέλια ή που θα με συμπονέσετε ακόμη πιο πολύ την Κοκκινοσκουφίτσα - σβουρίτσα. Αφήνω την επιλογή σε εσάς.

Η αδελφή μου έχει αγοράσει ένα σπίτι στην περιοχή που μένουμε, σκεφτήκαμε λοιπόν να το νοικιάσουμε και να εισπράττει κι ένα εισόδημα. Ανέλαβα τα διαδικαστικά, αγγελίες, συνεννοήσεις, και τα συναφή. Στα μέσα Σεπτεμβρίου, μετά από πολλά ραντεβού με υποψήφιους ενοικιαστές, κι αφού είχανε δει τα μάτια μας όλα τα πιθανά κι απίθανα (μια κοπελιά με ρώτησε όταν της έδειχνα το σπίτι αν διαθέτει ειδική μόνωση η ταράτσα κατά των εντόμων), καταλήξαμε να "δώσουμε τα χέρια" με ένα νεαρό σχετικά ζευγάρι που μετακόμιζε στην Αθήνα από το νησί που έμεναν μέχρι τότε. Συμπαθέστατοι, αν και λίγο επισφαλείς οικονομικά, αφού έρχονταν στην πόλη για να κάνουν μια νέα αρχή, τέλος πάντων ο καλοπροαίρετος και ρομαντικός άνθρωπος μέσα μου νίκησε τον δικηγόρο και το κλείσαμε.

Το ζευγάρι θα επέστρεφε στο νησί για να πακετάρει και θα ερχόταν να εγκατασταθεί πια στο διαμέρισμα στα τέλη του μήνα το αργότερο, αφού έπρεπε να παραδώσουν το σπίτι που έμεναν μέχρι τότε. Στο ενδιάμεσο, κι ενώ ήδη ο πατέρας μου ήταν στο νοσοκομείο κι εγώ με την αδελφή μου στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, εργάτες δούλευαν στο διαμέρισμα για να στρώσουν πλακάκια, να βάψουν, να καθαρίσουν, γενικά να ετοιμάσουν το χώρο. Δεν το συζητάμε, κακός χαμός. Τέλος πάντων, βάζουμε μια σειρά, λέμε δόξα τω Θεώ, είμαστε εντάξει.

Στις 24 του μήνα ειδοποιώ τον ενοικιαστή ότι μπορεί να έρθει από τις 29 και μετά να εγκατασταθεί. Μου απαντάει ότι θα έρθει το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου και όλα καλά. Στις 27 του μήνα με παίρνει όμως και μου λέει ότι τελικά βρήκε εισιτήριο και φορτωτική για το μεσημέρι στις 28 και ότι θα έρθει να ξεφορτώσει τα πράγματά του το ίδιο βράδυ και μετά θα ξαναφύγει καπάκι και θα γυρίσει μετά τις εκλογές. Α, και μήπως μπορώ να του βρω δύο μεταφορείς και κανένα γερανό για τη μετακόμιση; Ναι ρε φίλε, βεβαίως, τους έχω κρυμμένους στο υπόγειο, μην τυχόν και τους χρειαστείς ποτέ εσύ. Ή για το "ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΕ ΜΕΤΑΦΟΡΕ" που διατηρώ με μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια. Καλά λέω μέσα μου, μη συγχίζεσαι, όλα θα γίνουν. Τηλεφωνώ στον ξάδελφο Γιάννη που είναι μεταφορέας, μην ανησυχείς μου λέει, θα σου στείλω εγώ δυο παιδιά τζιμάνια, να κάνεις τη δουλειά σου στο άψε σβήσε. Ωραία, παίρνω τηλέφωνο τον ενοικιαστή, του το λέω, συμφωνεί, λαμπρά. Τηλεφωνώ κατόπιν στους μεταφορείς, ίδρωσα να συνεννοηθώ, να μιλάνε κάτι ελληνικά σαν τον Μάνο, αφού τελικά σε χοντρές γραμμές τα καταφέραμε, μετά έπρεπε να πάω να τους πάρω εγώ από το σημείο που θα βρίσκονταν, γιατί δεν είχαν μεταφορικό δικό τους. Το λέω στην αδελφή που είναι αυτοκίνητη, γκρινιάζει, ξαναγκρινιάζει, αλλά την ορισμένη ώρα ξεκινάμε. Κι εκεί έγινε το έλα να δεις. Πλησιάζοντας στη στάση που είχαμε δώσει ραντεβού, παίρνω στο κινητό τον ένα από τους εργάτες. Απαντάει, μου λέει περίπου πού είναι, και σταματάμε μπροστά τους. Εγώ μέχρι τότε το κινητό ανοιχτό και να μιλάω με τον τύπο. Ανοίγει τις πόρτες η αδελφή μου να μπουν στο αμάξι, αλλά λίγο τα μαυριδερά πρόσωπα, λίγο τα φτωχά ελληνικά, τρώει φλασιά κι αρχίζει να τους ρωτάει αγριωπα: "Ποιοι είστε; Ποιος σας έστειλε; Είστε αυτοί που περιμένουμε; Τον Γιάννη τον ξέρετε;". Εντωμεταξύ εγώ ακόμη να είμαι στο κινητό με τον έναν. Σας λέω για φοβερό μπέρδεμα. Να έχουν τρομάξει οι εργάτες, να ψελλίζουν ακατάσχετα "εμείς οκτώ, εμείς οκτώ (η ώρα εννοούσαν που είχαμε δώσει ραντεβού)", σου λέει πέσαμε πάνω σε τρελές που θέλουν να μας βιάσουν, να μας σκοτώσουν, να μας κλέψουν, εγώ να έχω μείνει άναυδη και να προσπαθώ να βγάλω άκρη. Τέλος πάντων, αφού αμφότερες οι πλευρές βεβαιώθηκαν για το who is who αλλήλων ένθεν κι ένθεν, πήραμε το δρόμο για το μικρό σπίτι στο σκοτάδι.

Φτάσαμε, ανεβήκαμε στον όροφο, ανοίξαμε πόρτες και φώτα και περιμέναμε όλοι τον νυμφίο σαν τις παρθένες της παραβολής (και σας διαβεβαιώ ότι ανάμεσά μας δεν υπήρχε ουδεμία παρθένα για δείγμα). Ο νυμφίος αρέσκεται να ταξιδεύει νωχελικά, οπότε μας ετίμησε με την παρουσία του με μία ώρα καθυστέρηση. Δεν πειράζει, άνθρωποι είμαστε, τα δρομολόγια των πλοίων φταίνε, και πάμε παρακάτω.

Σκηνή πρώτη: Πατάει το πόδι του ο ενοικιαστής στο σαλόνι και λέει "Α, μόνο εδώ έχετε φως;" και μου ξινίζει και τα μούτρα του. Του εξηγώ ότι όπως συζητήσαμε, τις ημέρες που θα λείπει θα βάλω καινούριες πρίζες στα υπολοιπα δωμάτια και θα είναι έτοιμο όταν επιστρέψει για τα καλά. Το δέχεται.

Σκηνή δεύτερη: "Α, τι μεταφορείς είναι αυτοί που βρήκες; Θα μπορούν να σηκώσουν τίποτα; Και το ασανσέρ είναι πολύ μικρό, ρε παιδί μου!". Οι μεταφορείς τον διαψεύδουν πανηγυρικά, το ίδιο και το ασανσέρ, και όλα τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους σε λιγότερο από μιάμιση ώρα. Πλάκα πλάκα, έχει αντοχές ο ανελκυστήρ, όχι αστεία! Μέχρι και ψυγείο - βουνό κουβάλησε!

Σκηνή τρίτη: "Α, αυτό εδώ το γρατζούνισμα έγινε στη μεταφορά, ε, καλά, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα, αυτά γίνονται. Άμα δεν έχεις δικούς σου ανθρώπους...!!!". Εκεί δεν απαντώ τίποτα, μου έχει όμως ανέβει ήδη το αίμα στο κεφάλι. Ας τους έφερνες μαζί σου τους εργάτες, άνθρωπέ μου. Εγώ τι σου φταίω;;; Αλλά για να γλυτώσεις εσύ τον κόπο και τα χρήματά σου να τους βγάλεις εισιτήρια για Αθήνα, το φόρτωσες σε μένα. Τελικά, εγώ σου φταίω, έπρεπε να σου πω ότι δεν ξέρω πού να βρω μεταφορείς.

Σκηνή τέταρτη: Αφού έχουν ξεφορτωθεί όλα τα έπιπλά του, τα οποία μου εκθειάζει μια ώρα, που είναι από τη ΝΕΟSET, όλα καινούρια, τρομερά, φοβερά και υπέροχα, αφού τα κουζινικά μαγειρεύουν μόνα τους γκουρμέ δείπνο για διακόσα άτομα, έρχεται και η ώρα για το δια ταύτα. Ήτοι, να υπογράψουμε συμφωνητικό και να πάρω και τα χρήματα που έχουμε συμφωνήσει. Δεν μπορώ να πω, εκεί δεν είχα πρόβλημα με τον άνθρωπο. Με τους δικούς μου είχα πρόβλημα. Είχαμε συνεννοηθεί από πριν τι ενοίκιο θα ζητούσα, τι θα γράφαμε στο συμφωνητικό, πόσα χρόνια θα το νοικιάζαμε. Αμ δε! Όταν ήρθε η ώρα της υπογραφής, τότε έπαθαν όλοι Αλτσχάιμερ. Να με παίρνει η αδελφή μου έξαλλη, μετά να τηλεφωνώ στον πατέρα μου να επιβεβαιώσω τα νέα δεδομένα, μετά να τηλεφωνούν ξανά μανά όλοι σε μένα, ρεζίλι γίναμε στον χριστιανό, ο οποίος βέβαια δεν ήταν και τόσο χριστιανός, αφού κοίταξε να επωφεληθεί κι αυτός και να συμφωνήσουμε ενοίκιο σταθερό για τρία χρόνια. Ώπα ρε μεγάλε! Δεν φτάνει που δεν θα πάρω αύξηση παρά από τον τρίτο χρόνο και μετά, δεν φτάνει που σου έκανα σκόντο από το αρχικό ενοίκιο;

Τελειώνει ευτυχώς εκεί η βραδιά χωρίς άλλα απρόοπτα κι ανηφορίζω στο σπίτι μου τσακισμένη από την κούραση. Λέω, ωραία, προχωράμε τώρα. Μόνο που την άλλη μέρα παιδιά μου, με παίρνει τηλέφωνο ο ενοικιαστής από το νησί του, γιατί είχε θυμηθεί λέει κάποια πράγματα που θέλει να του φτιάξω μέχρι να γυρίσει. Όπερ: να αλλάξω τα "γλωσσάκια" στις δύο τζαμόπορτες στην κρεβατοκάμαρα. Να βάψω τα κάγκελα του μπαλκονιού με λαδομπογιά, που δεν χαλάει. Να αλλάξω το τζάμι στο παράθυρο της κουζίνας Ήταν βράδυ και δεν το είχε δει την προηγούμενη φορά αυτό. Και μιας και θα έρθει άνθρωπος για την κουζίνα, να βάλουμε και μια βρυσούλα στη βεράντα της. Πού να τη βάλουμε τη βρυσούλα; Εκείνος προτιμά αριστερά χαμηλά στον τοίχο, για να μην αφήνει γρατζουνιές. Τώρα τι να του πω, μου λέτε;;;; Μήπως να το μετανιώσω από τώρα, καλά καλά δεν στέγνωσε το μελάνι στο χαρτί;;;

24 σχόλια:

Fri είπε...

Κωμικοτραγικές καταστάσεις! Να σου συμπονεθώ θες? Δε μπορώ, έχω σκάσει στα γέλια!
Τώρα μόλις είχα κι εγώ διάλογο σουρεάλ με μεταφορείς που μου έφεραν το καινούριο μου ψυγείο. Θύμα γνωστό είμαι, οπότε το ψυγείο έμεινε να παραθερίζει στο ισόγειο της πολυκατοικίας ενώ εμείς μένουμε στον τρίτο και τους έσκασα και 50 ευρώ πριν να φύγουν! Δε σκέφτομαι τίποτα άλλο παρά που θα τα ακούσω από τον καλό μου, και δίκιο θα έχει...

υ.γ. Εύχομαι τα καλύτερα για τον πατέρα σου!

M είπε...

Μάλιστα... Μονά ζυγά δικά του ο νοικάρης. Τέλεια. Άμα είναι να τρέχεις εσύ για τη δική του μετακόμιση, μήπως έχεις κι άλλο διαμερισματάκι να με βολέψεις κι εμένα; :P Με συμβολικό ενοίκιο και να μου αγοράσεις και τα έπιπλα, γιατί έτσι.

(Καλά, όταν μπαίνει και η λοιπή οικογένεια στη μέση σε τέτοια θέματα είναι επόμενο ότι η κατάσταση θα γίνει τρε σουρεάλ.)

Υπομονή καμάρι μου. Φιλιά και ευχές για τον μπαμπά!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

αμα σε παραζορίσει φέρνω τον Λεωνίδα για επίσκεψη. Θα χαρεί το χρυσό μου.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Fri μου, είναι μεγάλη η γιουφτίαση που κυκλοφορεί στον κόσμο, εγώ αυτό ξέρω να πω!!! Άμα (πράγμα απίθανο) σε μαλώσει ο καλός σου, να του πεις να πάρει τηλέφωνο τη δικηγόρο σου να του τα πει ένα χεράκι :))))
Σε ευχαριστώ μωρό μου για τις ευχές!
Υ.Γ. Καλέ, το έχασα. Παντρεύτηκες; Άσε, μη μου πεις, μπαίνω να δω μόνη μου τι έγινε!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

M μου, ναι, έχω κι άλλο ένα, αυτό που μένω, άμα το θέλεις έλα πάρτο επιπλωμένο, έχει και καινούρια plasma, υπό τον όρο ότι θα το καθαρίζεις εσύ επειδή είμαι μεγάλη τεμπέλα και ότι θα με αφήνεις να κοιμάμαι εκεί τα βράδια. Ok;
Ευχαριστώ για πολλοστή φορά που είσαι αυτή που είσαι και που οι ευχές σου είναι τόσο ζεστές πάντα

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ΠιΠι μου, φοβάμαι λίγο για την σωματική ακεραιότητα του Λεωνίδα. Βλέπεις, είναι και γομάρι ο "νεαρός" και μοιάζει πολύ πεινασμένος. Τουλάχιστον έτσι κατάλαβα, επειδή συνέχεια κοίταζε το ντεκολτέ μου :(((

DaisyCrazy είπε...

Αχ Κοκκινοσκουφίτσα μου απ’το πρωί σ’έχω στο μυαλό μου. Αναρωτιόμουν τι έγινες βρε!
Μπαίνω εδώ και τι να δω; Δουλειές με φούντες η Κοκκινοσκουφίτσα μας :)
Είναι ζόρικο πράγμα να νοικιάζεις κι απτη πλευρά του ενοικιαστή (που ημουν αρκετές φορές) αλλά κι απτη πλευρά του ιδιοκτήτη.
Ξέρεις αυτό που λένε "ο γάμος είναι τύχη"; Ε και ο ενοικιαστής είναι καθαρή τύχη. Ένα σωρό πράγματα πρέπει να σου κάτσουν για να πάνε όλα καλά. Εύχομαι όλα να σας κάτσουν/στρώσουν και να μην έχετε άλλες έγνοιες επι του θέματος.
Όσο για τις μικροαλλαγές που ζητά, εκτός τις βρύσης που ακούγεται κομματάκι παράλογη, όλες οι άλλες δείχνουν άτομο που νοιάζεται για το σπίτι που θα μένει, άρα αυτό είναι θετικό!

υγ. χωρίς να θέλω να σε φοβίσω πάντως να ξέρεις ότι ο νόμος πάντα προστατεύει τον ενοικιαστή, π.χ. δεν μπορείς να τον βγάλεις αν δε θέλει να φύγει... απλά να το’χεις στα υπόψη αν θα το χρειαστεί η αδελφή σου σύντομα καλύτερα λίγα χρόνια συμβόλαιο!

maria είπε...

ρε συ. ρε συ!
όντως είναι θέμα αυτό με τον ενοικιαστή και τον ιδιοκτήτη. εγώ άγιο είχα κ βρήκα τόσο καλή γυναίκα. άσχετα αν μου ζητά αύξηση απ το πρώτο χρόνο και 3 νοίκια εγγύηση.. το σπίτι όμως, είναι σπίτι..
τι νούμερο ο τύπος. τι νούμερο... πες του με βάση τα συμβόλαια, από τη στιγμή που υπέγραψε πρέπει να τα αναλάβει αυτός.. έτσι λέει το δικό μου.. κ ήδη έχω 2 βρύσες που στάζουν.
ποτε θα πάμε για καφέ? έχω νέα..

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Dorothea μου, σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές. Είναι όντως δύσκολο και για τις δυο πλευρές. Πάντως, τελικά δεν ισχύει και τόσο πολύ το ότι ο νόμος προστατεύει τον ενοικιαστή, υπάρχουν ειδικές ρήτρες, όπως η μη προσήκουσα ή η καθόλου χρήση του μισθίου, η δυστροπία του μισθωτή κλπ, που δίνουν το δικαίωμα να τον εξώσεις. Έκανα ένα συμφωνητικό για 3 χρόνια, όσο είναι το ελάχιστο νόμιμο για την μίσθωση κατοικιών. Φρόντισα όμως να ειναι στα μέτρα μου για να αποφύγω τυχόν... περιπέτειες, όπως τις περιγράφεις. Φιλιά γλυκιά μου!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

maria μου, σου είπα, νίκησε η ρομαντζάδα μέσα μου κι είπα ας πάει και το παλιάμπελο, να μην το ταλαιπωρήσω το παληκάρι. Και του πήρα και δύο ενοίκια μπροστά, όχι τρία που ζητάνε. Το είδα ότι πέτυχες καλό σπίτι και χάρηκα!!! Σύντομα θα καφεδιαστούμε, να κουσκουσέψουμε και να μάθω για τον ευρωπαϊκό κινηματόγραφο. Να χαίρεσαι τον Θεολόγη σου και με το καλό να τα πούμε!!!

Ανώνυμος είπε...

απορω ειλικρινα με την υπομονη σου..αυτο εχω να πω μονο...καλησπερα!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Είστε πάρα πολύ καλοί.... Ξέρεις πόσα διαμερίσματα έκανα μόνη μου που ήταν ερείπια και όχι σκόντο στο ενοίκιο δεν μου έκαναν, αλλά πλήρωνα και τα γ...άτικα.... από πάνω!
Ευτυχώς από δω και πέρα ότι φτιάξω θα είναι για το δικό μου σπίτι...
Υπομονή φιλενάδα!!! Καλό απόγευμα!

Aggelos Spyrou είπε...

Ουφ!!!

Αγχώθηκα!!!

Ζήτα του κανά τοπικό προϊόν από το νησί να σου φέρει για δώρο! :)

Καλησπέρα! :)

Aggelos Spyrou είπε...

Ουφ!!!

Αγχώθηκα!!!

Ζήτα του κανά τοπικό προϊόν από το νησί να σου φέρει για δώρο! :)

Καλησπέρα! :)

next_day είπε...

Μετά απο όλα αυτά έφαγε κόλλημα με την βρυσούλα?? έλεος...!!!!!
Πέρνα να πάρεις γλυκάκια γλυκιά μου Κοκκινοσκουφίτσα, να ηρεμίσεις!
Σε φιλώ γλυκά!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

inmusiclost (τι ωραίο nickname!), όχι μωρέ, αυτά είναι ψιλοπράγματα, για να γελάμε λίγο τα γράφω. Σιγά, απλώς όταν γίνονται όλα μαζί, κάπου τα χάνεις και το τόσο γίνεται τόσο. Μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος και η ευαισθησία που γράφεις!! Καλό μήνα!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

stavroula μου, καλό μήνα! Είσαι καλά; Εντάξει, δεν είπαμε κι έτσι, γιατί κι εγώ έχω ζήσει στο ενοίκιο και ξέρω την πίκρα, όμως να σέβονται και λίγο τον άλλο όταν βλέπουν ότι έχει καλή διάθεση να εξυπηρετήσει! Φιλιά!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Aggele, καλωσήρθες! Εγώ να δεις πόσο αγχώθηκα που ήμουν και παρούσα στο σούργελο! Τι τοπικό προϊόν να μου φέρει; Το μόνο που παράγει το νησί από όσο είδα είναι κοντόχοντρα παληκάρια, κι από αυτά, ευχαριστώ, έχουμε κι εδώ!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Aggele (δις), πόσο χαλάρωσα που κατάλαβα ότι κι άλλοι άνθρωποι την πατάνε με το κουμπάκι της καταχώρησης σχολίου και δεν είμαι μόνο εγώ!! Ευκαιρία να σου πω Καλησπέρα!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

next_day μου, είδες πράγματα; Χρόνια πολλά και πολλά πολλά ακόμη μπλογκαρίσματος σου εύχομαι καλό μου!!!

Δημιουργία είπε...

Μηπως να τακτοποιησεις τα πραγματα, να συγυρισεις και καθε εβδομαδα να του ριχνεις κι ενα σφουγγαρισμα? Α, θα σε μαλωσω, πολυ ρομαντικη και μαλακια φανηκες.Κοιτα να του κοψεις τα πολλα πολλα γιατι δεν θα τη βγαλεις καθαρη, καθε τρεις και λιγο θα ζηταει.Καλο μηνα, χωρις γιατρους και αρρωστιες :)

Matriga είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα,
Χαρά στο κουράγιο σας και στην υπομονή σου, με τέτοια σοβαρά προβλήματα να έχεις και τον απαιτητικό απ' πάνω να ζητάει και σκόντο! Τελικά μη μου πεις ότι του έβαλες και βρύση στο μπαλκόνι, γιατί εμείς όταν νοικιάζαμε σπίτι που δεν είχε τέντα, πήγαμε την βρήκαμε, την πληρώσαμε και ο ιδιοκτήτης μας είπε ότι θα μας δώσει μόνο για τα σίδερα χρήματα. Το κάναμε γαργάρα και τα δώσαμε όλα.

Να σας πάνε όλα καλά με τους νησιώτες ενοικιαστές.

Υ.Γ. Αναρωτιέμαι ποιο νησί είναι αυτό που βγάζει τόσο ξύπνια τροφαντά αγόρια;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Matriga, άσε, πολλά δεν ήξερα και τα έμαθα - έπαθα στην πορεία με το σπίτι αυτό. Έχω ακούσει και πολύ χειρότερα τελικά.
Σε ευχαριστώ για την ευχή, ήδη ξεκινώντας να σου πω ότι δεν έχουν φέρει ούτε ένα φωτιστικό (!) και μου ζήτησαν ντουί για να κρεμάσουν λάμπες.. Τι να πω
Το νησί πάντως φημίζεται για άλλα πράγματα κι όχι για τα αγόρια του, ιφ γιου νόου γουάτ άι μιιν..

Matriga είπε...

Kατάλαβα... κατάλαβα. Ου μπλέξεις ;)