Βαριέμαι

Έχω τόσα πολλά άλλα πράγματα να σας πω, να μοιραστώ και να σχολιάσουμε, αλλά τώρα δεν γίνεται. Είμαι πτώμα, συμπλήρωσα 12ωρο στο γραφείο και το μυαλό δεν λειτουργεί κανονικά. Ξέρω τι θα πεις Λασπολόγε, και στα κανονικά του δεν το λες και ξουράφι, οκ, το ομολογώ, δεν θα με δείτε σε κατάλογο της ΜENSA ποτέ των ποτών. Το EQ μου με στηρίζει, όχι το IQ μου, κι αυτό δεν ήταν μια εύκολη διαπίστωση. Άσε που σήμερα ήρθαν και τα αποτελέσματα του Λασπότοπου και όσο να πεις ένα πλήγμα το δέχθηκε η ψυχολογία μου και όλα τα βλέπω ανάποδα και τον κόσμο κρύο και ψυχρό :PPPP. Όμως είναι Δευτέρα και μου πάει γρουσουζιά να μην βάλω μια αναρτησούλα εκεί πέρα, για το καλό της εβδομάδας. Εύχομαι ειλικρινά κι ολόψυχα να μην έχει τα καλά της προηγούμενης, να είναι πιο ανάλαφρη και ξεκούραστη βρε αδελφέ. Να πάμε για κανα καφέ, να ηρεμήσουμε. Ευτυχώς έχει και μια αργία εκεί στα μέσα, 25η Μαρτίου, τι καλά, θα φάμε και μπακαλιάρο (εγώ) και σκορδαλιά (οι υπόλοιποι). Κατά τα άλλα, ζω το μα πού πήγαν όλοι οι άντρες, οι άντρες περνούν μαμά, όλα τα ανδροσχετικά, βαρέθηκα να ζω για να δουλεύω, αφού έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται να δουλεύω για να ζω με την κρίση που περνάμε, η αδελφή μου μου τη σπάει τελευταία, οι μισοί μου φίλοι το ίδιο, καμιά φορά μου τη σπάνε και οι κάλτσες μου που δεν κάθονται στ' αυγά τους παρά πάνε και χάνονται στο τρίγωνο των Βερμούδων που λέγεται πλυντήριο και μετά έχω μονές κάλτσες και το ανακαλύπτω το πρωί πριν φύγω και γίνομαι Τουρκάλα (ας με συγχωρέσουν οι Τουρκάλες για το σχόλιο, δεν μου φταίνε σε τίποτα, φτάνει να μην μας πάρουν τη Γιουροβίζιον φέτος). Εν ολίγοις, φίλοι μου καλοί, η κατάσταση είναι χάλι και δύσκολα συμμαζεύεται.

Όπερ, όποιος γνωρίζει κάτι για θέση εργασίας στην επαρχία, κατά προτίμηση χειρονακτικής, βαρέθηκα το καθησιό και το τικ τικ στο πληκτρολόγιο πια, έλεος, με νταβραντισμένα αρσενικά στον περίγυρο, ας μη διστάσει, ας το μοιραστεί μαζί μου, ψυχικό θα κάνει και εγώ θα του ανάβω μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι μου κάθε χρόνο στη γιορτή του. Ετούτα τα ολίγα για την ώρα και σας απειλώ ξανά θα ρίξω βιντεάκι από το γιουχουτιούμπ για κλείσιμο. Σας φιλώ όλους πολύ και σας αγαπώ πολύ που με ανέχεστε. Γκουντ νάιτ!