Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Κλειστόν

Σήμερα το μαγαζί θα μείνει κλειστό λόγω ξενυχτιού, αλκοόλ και πολλών μουσκεμένων μαντηλιών. Αν θέλετε, περάστε από εδώ και αφήστε μου κάτι, ό,τι εσείς νομίζετε: ανέκδοτο (θέλω πολύ να γελάσω λίγο), σχόλιο για όποιο θέμα σας αρέσει, λίγα λόγια τελοσπάντων. Κάντε το παιδική χαρά. Ζωγραφίστε και γκράφιτι αν μπορείτε. Έχω ανάγκη από ανθρώπους αυτή τη στιγμή. Έχω ανάγκη να νιώσω ότι ο κόσμος δεν είναι εχθρικός. Και κυρίως να νιώσω ότι δεν είμαι ένα τίποτα. Ότι τα λάθη μου δεν με κάνουν ένα τίποτα. Ευχαριστώ πολύ.
Είχα πει ότι δεν θα γράψω τίποτα σήμερα εδώ, γιατί δεν ήθελα να φτάσει παραέξω. Όμως εδώ μέσα είναι το βασίλειό ΜΟΥ, το σπίτι ΜΟΥ, και δεν θα λογοκρίνομαι μόνη μου, για να μη δίνω την εντυπωση της Κατίνας. Λυπάμαι παίδες, αλλά πονάω πολύ.
Στην κανονική ροή προγράμματος θα επιστρέψουμε σύντομα. Τώρα απλώς ξεσπάμε. Τεράστια φιλιά σε όλους σας!
Α, και πού είστε, δεν νιώθω αδυναμία και κενό που θέλω να μου καλύψετε γιατί μόνη μου δεν τα βγάζω πέρα. Φίλους θέλω. Τόσο απλά. Να νιώσω λίγη αγάπη. Χωρίς να χρειάζεται να αποδείξω ότι την αξίζω. Και δεν ντρέπομαι γι' αυτό. Γιατί σας νιώθω φίλους μου.

43 σχόλια:

Μάτα είπε...

Πάω να σου βρω το πιό αστείο ανέκδοτο που υπάρχει αλλά ένα να ξέρεις: "Ενα τίποτα" είναι όποιος σε έριξε σ΄αυτή την κατάσταση γιατί τα λάθη είναι για τους ανθρώπους.
Δυστυχώς δεν μπορώ να διατάξω τον πόνο σου να φύγει αλλά γλυκειά μου σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν αξίζεις τίποτα γιατί έτσι γίνεσαι εύκολο θύμα στα θηρία αυτού του κόσμου.
Οποιος πονάει έχει αισθήματα και είναι πολύτιμος κι αυτό θα σου το δείξουν κι όλα τα υπόλοιπα σχόλια που θα ακολουθήσουν.

Φιλιά και ψηλά το κεφάλι!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

αμα σου χαρίσω το κόκκινο μπουφάν θα φτιάξει το κέφι?

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

PiPitsa, για τελευταία φορά: Το μπουφάν σου ΔΕΝ είναι κόκκινο. Αλλά άμα το χαρίζεις, θα το πάρω οπωσδήποτε! γιατί μπορεί να μην στο είπα, αλλά το έβαλα στο μάτι από την πρώτη στιγμή και το γυρόφερνα με τρόπο, η πουτάνα! (ουπς, κακή λέξη, σόρι!)

koptoraptou είπε...

Γιατί τους εχθρικούς τύπους δεν τους γράφετε στα παπάρια σας, επιτέλους; (Μπαρδόν για το γαλλικό).
Κοιμηθειτε να ηρεμήσει το κεφαλάκι σας και όταν ξυπνήσετε σας διατάζω να κάνετε το άνωθεν!
Τα φιλιά μου!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Αγαπητή Κοπτοραπτού, είμαι Καρκίνος με ωροσκόπο Παρθένο. μην πω για τον υπόλοιπο αστρολογικό μου χάρτη! τη μέρα που γεννήθηκα σχόλαγαν οι Μοίρες. Πρέπει πρώτα να εξαντλώ όλες τις πιθανότητες και μετά να θυμάμαι ότι έχω κι εγώ παπάρια. Αν και μου καταλόγισαν και τυφλαμάρα.
Ευχαριστώ γλυκιά μου, αλλά σήμερα ο νόμος του Μέρφι είναι εναντίον μου: έχω φουλ γραφείο μέχρι το βράδυ και καθυστερώ κιόλας γιατί κάθε τρις και λίγο μπήγω τα κλάματα χωρίς προειδοποίηση. Το βράδυ όμως θα κοιμηθώ ο κόσμος να χαλάσει!

neni είπε...

Σκέφτομαι να έρθω στο σπιτάκι της Κοκκινοσκουφίτσας,διανύω όλους τους χωματόδρομους,κρυωμένη,με πυρετό και συνάχι και βλέπω κλειστόν.Κοιτάω λίγο από τα παράθυρο και βλέπω το κοριτσάκι σταυροπόδι πάνω στο κρεβάτι.Πολλά χαρτομάντηλα τριγύρω και πόνος στα κατακκόκινα ματάκια.Κοιτάω καλύτερα,χτυπάω διακριτικά και μ΄ανοίγει.Μιλάμε,εκείνη κλαίει,εγώ καίγομαι στον πυρετό.Την κάνω μια αγκαλιά.Την ξανακάνω άλλη μια.Μην κλαις της λέω,τα δάκρυα της ποτάμι στα μαγουλάκια.Όσο της μιλάω τρυφερά εκείνη όλο και περισσότερο κλαίει.Είναι φάση της λέω και θα περάσει,πέρασα και εγώ εκείνο και το άλλο και πάλι τίποτα.Όλα είναι μάταια..αλλά κοιτάει τόσο τα μάτια μου.Βγαίνουμε μια βόλτα να ξεκοκκινήσουν τα ματάκια της,να μου φύγει και μένα αυτό που μου καίει το μυαλό μου και ψήνομαι και το λένε πυρετό.Παραπονιέται,χαζοκλαίει και πάλι από την αρχή.Άστο να περάσει,άστο να φύγει από μέσα σου και μην το φυλακίζεις της λέω..μ΄ακούει.Μιλάει πολύ και για όλα..και συνεχίζουμε το δρόμο που ξεκινήσαμε,παίρνουμε και πάλι το δρόμο προς το σπίτι της,να πιούμε καφέ και να γελάσουμε αυτή την φορά.Διστακτικά αλλά χαμογελάει.Ναι,το βλέπω ότι χαμογελάει.Της χαμογελάω και εγώ.

next_day είπε...

γλυκιά μου Κοκκινοσκουφίτσα τί σου συμβαίνει???
Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω..
Δεν σε ξέρω...



Κι όμως...σε ξέρω... Μπαίνω στο σπίτι σου και διαβάζω τις σκέψεις σου....




Ο πόνος είναι όμορφο συναίσθημα...σε μαθαίνει, σε κάνει πιο δυνατή....
Υπομονή και να θυμάσαι ότι δεν είναι ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός...

Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ, είναι ο καλύτερος γιατρός...

Εάν μπορούσα να έκανα graffiti θα έκανα ένα τεράστιο κόκκινο τριαντάφυλλο, να τον χαρίσεις σε αυτόν που σε πίκρανε... Η συγχώρεση είναι το καλύτερο αντίδοτο...

@neni, με έκανες να βορυκώσω με το σχόλιο σου...

Να προσέχεις γλυκιά κοκκινοσκουφίτσα...

Παρεπιπτώντος, κοκκινοσκουφίτσα θα ντυθεί ο φίλος μου τις απόκριες... Θα μου δώσεις ιδέες??

Θα σε σκέφτομαι και θα περιμένω το επόμενο ποστ σου, για να χαμογέλασω όταν διαβάσω ότι είσαι καλά!!!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

ορίστε σου βρήκα και ανέκδοτο
Οταν γεννιουνται οι γυναικες, κ ειναι νεογεννητα μωρα ακομα, τους βαζουν στο μυαλο ενα τσιπακι, που τις κανει να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους το γαμο. Καποιες, καταφερνουν κ το βρισκουν και στη συνεχεια το βγαζουν, με αποτελεσμα χωρις τσιπακι να κανουν αποκλειστικο σκοπο της ζωης τους την απολαυση του σεξ και του ανδρικου μοριου...........αυτες ειναι οι λεγομενες "ξετσιποτες."

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ.ΟΣΟΙ ΣΕ ΘΕΛΟΥΝ ΘΑ ΣΕ ΔΕΧΤΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΣΑΙ.ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΛΟΙΠΟΝ.

K@terin@ είπε...

α!!! άργησα λίγο να μπω και πολύ με στεναχώρησες. Άκου να δεις γλυκό και ευαίσθητο καρκινάκι , εντάξει να κλάψεις και να ξεσπάσεις αλλά δεν χρειάζεται να αποδείξεις σε κανέναν τι είσαι , πως είσαι και γιατί είσαι αυτή που είσαι.
Αυτοί που σ αγαπούν το ξέρουν ήδη , αυτοί που κάνουν το αντίθετο πρώτον δεν σε ενδιαφέρει να τους το αποδείξεις και δέυτερον κατά πάσα πιθανότητα δεν θα σε πιστέψουν !!
Εύχομαι να συνέλθεις άμεσα και ναι μπορείς να τα λες σε εμάς , ακούμε και στηρίζουμε !!!

υ.γ : τώρα λέω έτσι για να γελάσουμε λίγο , μήπως εδω πρέπει να μπει η ετικέτα που λέγαμε ??? χιχιχχιχιχι!!!

φιλάκια και cool !!!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Ανέκδοτο θες; Έτοιμο στο ‘χω. Πέρνα μια βόλτα. Και που ’σαι χωρίς δακρυσμένα ματάκια, έτσι μπράβο.

maria είπε...

Τα έχω περάσει και εγώ αυτά και ξερώ είναι δύσκολα.
Αλλά όπως είπε και η next day o καλύτερος γιατρός είναι ο εαυτός σου .
Δεν μου έρχεται κάποιο ανέκδοτο να σου πω για να σου φτιάξω την διάθεση καλή ζωγράφος δεν είμα.
Αλλά θα σου πρότεινα μια βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης .

Πολλά φιλιά !!!!!!!!

Matriga είπε...

Φιλενάδα, έχουμε καιρό να τα πούμε γιατί τον τελευταίο καιρό περνάω και γω μεγάλο λούκι... Δύο τα μεγάλα θέματα που έχω και τα πιο σημαντικά που έχουμε στη ζωή μας. Υγεία και αισθηματικά. Και τα δύο έχουν ένα Κρόνο από πάνω... τι να σου πω! Προσπαθώ να μην το βάλω κάτω και με κρατάει και μένα η φιλία και το blog μου. Δεν είμαι σε θέση να βρω κάτι ωραίο να σου γράψω. Μόνο να χαμογελάς γιατί η ζωή - κάπου εκεί πιο πέρα - μπορεί να γίνει ωραία, αρκεί να το πιστεύουμε. Σου στέλνω και ένα link από ένα αστείο που είχα βάλει στο blog:

http://shell-land.blogspot.com/2009/01/blog-post_8643.html

Όπως είπε και η φίλη σου η Μάτα ψηλά το κεφάλι και η αγάπη σε περιμένει. Άλλωστε και η φιλία τι είναι; :))

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

κοριτσάκι γειά, εδώ είμαι και γω.... Μια δύσκολη στιγμή είναι και θα περάσει. Αν θες, όμως, μπορώ και γω να σου κάνω παρέα να πιούμε και να κλάψουμε μαζί... Το έχω κάνει και με την κολλητή μου και πιάνει. Στην αρχή κλαίμε πολύ και μετά γινόμαστε ντίρλα και γελάμε πάλι μέχρι δακρύων... Μην στεναχωριέσαι, έρχεται καινούρια μέρα.... και είμαστε και μεις εδώ μην το ξεχνάς... Στην υγειά σου, λοιπόν και να θυμάσαι.... είσαι η καλύτερη και αξίζεις περισσότερα!!!!!!!!!

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Μυρίζομαι ότι κακός λύκος μεταμφιεσμένος γριά την έχει κάνει τη δουλειά αλλά θα σου πω αυτό:

Έλαααα η γριάααααααααααααα!!! (διαφήμιση jumbo χαχαχααχαχ!).

Επίσης θα σου δώσω διεύθυνση να περάσεις μια από δω, έχω φτιάξει ένα κλαμπ τώρα τελευταία με χρυσό χορηγό την Softex και το Johny Walker!

Ανώνυμος είπε...

ayto pou mas eipes esy einai pio omorfo apo otidipote allo tha mporousame na s poume emeis! :) elpizw na niwseis kalytera syntoma!an oxi....vale net,exei ton nemo! ;) c ya!

kakos lykos είπε...

Έχει ξημερώσει μια νέα μέρα, άσε πίσω σου αυτά που σ' έκαναν να δακρύζεις χθες,σκούπισε τα μάτια σου, έξω έχει ήλιο, άρπαξε την ευκαιρία, πήγαινε μια βόλτα συναντήσου με φίλους, άλλη μια μπόρα ήταν στις τόσες που μας επιφυλάσσει η ζωή μας, κοίτα μπροστά,θετικά και μη πισωγυρίζεις.
Τώρα για γκράφιτι πολλά ζητάς, τι και πως να ζωγραφίσω σε ένα text, τέλος πάντων...Θα προσπαθήσω.
Μη περιμένεις ολόκληρο πίνακα δεν έχω ούτε τα πινέλα μου ούτε την παλέτα μου και φυσικά ούτε τις μεγάλες διαστάσεις που χρησιμοποιώ συνήθως.
Με ένα αρκουδάκι συμβιβάζεσαι;

{~._.~}
( Y )
()~*~()
(_)-(_)


Όσο για ανέκδοτα βρήκα μερικά, δεν ξέρω κατά πόσο θα σου αρέσουν, ή αν τα έχεις ξανακούσει...
1)
- Έλληνας κροίσος με λίμνη, 6 γράμματα;
- Εφραίμ...

2)
Ήταν κάποτε τρεις φίλοι. Ο ένας πιο ηλίθιος από τον άλλο. Μια μέρα πέθαναν και οι τρεις και πήγαν στο παράδεισο. Στην είσοδο τους συναντάει ο Άγιος Πέτρος και τους λέει:
- Καλώς ήλθατε παιδιά μου. Να σας εξηγήσω λίγο πριν μπείτε πώς λειτουργούν τα πράγματα εδώ πάνω. Ο καθένας σας έχει ένα ρολόι του οποίου οι δείκτες γυρίζουν τόσο γρήγορα όσο η βλακεία που σας δέρνει. Σύμφωνοι;
- Σύμφωνοι, Άγιε Πέτρο,αναφώνησαν και οι τρεις.
- Πολύ ωραία, είπε ο Άγιος Πέτρος. Πάμε λοιπόν να σας τα δείξω.
Δείχνει ο Άγιος Πέτρος το ρολόι στον πρώτο. Οι δείκτες γύριζαν δυο φορές πιο γρήγορα απ' το κανονικό. Ύστερα δείχνει στον δεύτερο το ρολόι του. Οι δείκτες του γυρνούσαν τρεις φορές πιο γρήγορα απ' το κανονικό. Ο τρίτος όμως, ο πιο ηλίθιος, δεν έβλεπε πουθενά το ρολόι του και όλο απορία ρωτάει:
- Μα που είναι το δικό μου ρολόι, Άγιε Πέτρο;
- Α,το δικό σου τέκνο μου το πήρε ο Θεός σου για ανεμιστήρα.

Το παρακάτω είναι πολύ γνωστό αλλά πάντα το βρίσκω αστείο(μη πεις πιπι τίποτα για το χιούμορ μου θα δείξω δόντια :P )

3)
Ο καινούριος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δε μπορούσε να μιλήσει.
Πριν την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει.
Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής: "Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις."
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος.
Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:

"Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό, κι όχι, μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:

*Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
*Το κουβούκλιο στην αριστερή πλευρά είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
*Ο Αρχάγγελος είπε στη Παρθένο: "Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".
*Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
*Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
*Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς δεν ήταν νάνος.
*Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και στους αποστόλους ως "Ι. Χ και Σία ".
*Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπατε εσείς.
*Ο Χριστός μας, είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θα με αρνηθείς", δε του είπε: "Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα με έχεις γράψει στα αρ...ια σου".
*Δεν επιτρέπετε να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
*Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
*Ποτέ δε κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
*Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
*Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δε χρειαζόταν όμως και να χορέψει χασαποσέρβικο γύρω από την εκκλησία.
*Τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Όλε"!
*Αυτός που καθόταν στην άκρη του Ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδελφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!!!
*Τις σκάλες του άμβωνος τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.

Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή!

Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος"

kakos lykos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kakos lykos είπε...

Προσπάθησα να καναφτιάξω το αρκούδι γιατί δεν πολυμοιάζει αφού το δείχνει σαν ξελαιμιασμένο αλλά με το που έστειλα το σχόλιο πάλι το έκανε ότι να ναι :/
Εγώ το έφτιαξα σωστά, στη μεταφορά στραπατσάρεται, τα παράπονα στον courier :P

Tzeve είπε...

o κόσμος δεν είναι εχθρικός...μόνο το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους...

γέλασες καθόλου ή τίποτα ακόμα;;;;

άντε πάρε μία καρδούλα...και υπομονή...όπως λέει και ο Ματιέ Κασοβίτς...ο χρόνος σκοτώνει τα πάντα...

* *
** ** ** **
** ** ** **
** *** **
** **
** **
** **
** **
** **
** **
****
**

Tzeve είπε...

τα παραπάνω αστεράκια...σχημάτιζαν καρδούλα...αλλά δε μας πέτυχε...

Dorothy είπε...

Η συμβουλή της koptoraptou είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος. Πολύ δύσκολη μεν (και σου το λέω εγώ, που είμαι και τοξότης!) πολύ αποτελεσματική δε!

Ασχετο, αλλά αυτό το κόκκινο μπουφάν εχει αποκτήσει μυθικό status. Εχει γίνει πια ένα από τα 30 πράγματα που θέλω να δώ πριν κλείσω τα 30! Καλό Σ/Κ Κοκκινοσκουφίτσα, φιλιά :)

kakos lykos είπε...

Το έχω δει εγώ πολλές φορές το κόκκινο μπουφάν, που μόνο κόκκινο δεν είναι...Πιο πολύ γκρι έχει. :)))))))

Dorothy είπε...

@kakos lykos
Ωστε υπάρχει?!? Στη φαντασία μου έχει καταχωρηθεί κάπου μαζί με το Χρυσόμαλλο Δέρας! χαχαχα! :)

kakos lykos είπε...

Υπάρχει και παρά υπάρχει.Δεν είναι προϊόν φαντασίας, και κάτοχός του το ...γκριζόμαλλον "τέρας". Το "τέρας" είναι ποιητική αδεία, το χρυσό πιπί είναι απλώς "σατανική" :)

Αρχοντία είπε...

Άμα δεν σου λείπει κανένα κομμάτι, χέρι, πόδι, μάτι, άν δεν έχεις καμιά σοβαρή αρρώστια εσύ ή αγαπημένο σου πρόσωπο, άμα δεν πέθανε κανείς... όλα τα άλλα γιατρεύονται αργά ή γρήγορα, ακόμα και οι πληγωμένες καρδιές - μιλάω και εκ πειρας - υπομονή.
Μας ενδιαφέρει μόνο η άποψη αυτών που εκτιμάμε, διαλέγουμε αυτούς που μπορούν να εκτιμήσουν την αξία μας.
Και μην ξεχνάτε: είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα (υγεία, ελευθερία, σπίτι, ασφάλεια, τροφή) για άλλους ανθρώπους είναι όνειρα και ελπίδες.
Η μοναξιά σίγουρα είναι δύσκολη, αλλά είναι και μια καλή βάση για νέα αρχή.
Πέρνα από το μπλογκ και διάλεξε ζωγραφιά να σου την αφιερώσω!
www.arhontia.blogspot.com

Δημιουργία είπε...

Να σου αφησω την ευχη μου για μια ομορφη και καλη εβδομαδα.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

neni, δεν έχω λόγια. το διάβαζα την ώρα που έκλαιγα και μου έκανε πολύ καλό. σε ευχαριστώ για την ωραία βόλτα!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

next day, τι ωραίο τριαντάφυλλο ήταν αυτό; έφτασε μέχρι το γραφείο και μύρισε άνοιξη ο τόπος! όσο για το φίλο σου, θα σκεφτώ και θα σου απαντήσω! φιλιά!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ΠιΠι μου, όπως έχουμε ξαναπεί εγώ είμαι πολύ περισσότερο από μία απλή ξετσίποτη,... είμαι πραγματικά ξετσίπωτη!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

jk ελήφθη και καταχωρήθη! Ευχαριστώ!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Katerinio, δεν ξέρω, μπήκα σε μια διαδικασία που αμφισβητούσα κι εγώ η ίδια τον εαυτό μου και τις προθέσεις μου και αυτό ήταν το χειρότερο. τώρα όμως όλα καλύτερα προς το πολύ καλύτερα! να είσαι καλά που με ακούς!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Theo,χα χα χα! μου το είχαν στείλει με μέιλ παλιότερα, αλλά όσες φορές και να το διαβάσω, γελάω τρελά! ούτε τηλεπαθητικώς να επικοινωνούσαμε! ευχαριστώ μέντορα!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

maria μου, από το 2001 έχω να έρθω στην πόλη σου. άσε, το σκέφτομαι και τρελαίνομαι! τι κέφι, τι άνθρωποι! όλα τέλεια στη Σαλονίκη!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

matriga, ένα έχω να πω! κράτα γερά! δεν θα αφήσουμε τον Κρόνο να μας γ....σει! ωραίο ανεκδοτάκι. ήξερα μόνο το μισό για τις γυναίκες, για τους άνδρες τώρα το διάβασα, αλλά αν κρίνω από την εμπειρία μου οι άντρες ζητάνε από εμάς ΤΑ ΠΑΝΤΑ και το προσυπογράφουν. Λες και ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι έννοια υπαρκτή και επιδιώξιμη. τεσπα. φιλιά

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

stavroulaki, άμα σου πω ότι πρώτη φορά στη ζωή μου κάπνισα την Πέμπτη το βράδυ; ένιωθα ότι αν δεν έκανα ένα, θα έσκαγα. ευχαριστώ φιλενάδα, θα έρχομαι να τα πίνουμε μαζί, αν κι εύχομαι να μην ξαναχρειαστεί.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Κίρκη, τώρα μπαίνει και ο Καρέλιας στο σπόνσορινγκ! θα ρθω, θα ρθω! θενκς!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Nek, φιλαράκι, αλήθεια είσαστε πολύτιμοι για μένα. δεν ήξερα. νετ έχει νέμο;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Κακε Λύκε, το αρκουδάκι είναι αιρετικά υπέροχο! το ίδιο και τα ανέκδοτα! διακρίνεις κι εσύ ότι έχετε το ίδιο χιούμορ με τον Κηπουρό;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Ο Λασπολόγος μου έστειλε καρδούλα! Κατερίνα, μη ζηλεύεις, της παρηγοριάς είναι! Λασπό, νιώθω σαν την Παλαιστίνη τελευταία :(. Σαν Παλαιστίνη όμως που την χτυπάνε κυρίως οι Παλαιστίνιοι :((((
Ευχαριστώ γλυκό μου πλάσμα. Επανήλθα (νομίζω)!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Dorothy, με όλο το σεβασμό, δεν ξέρω αν θα προφτάσεις να κλείσεις τα 30! συγνώμη κοπελιά, μπήκες δηλαδή στο σπίτι του πονεμένου να μιλήσεις για ηλικίες; δεν ξέρεις παιδί μου οτι κοντεύω τα 33; δεν φαίνεται το κόλλημα που έχω με τον χρόνο; πρέπει να με μαστιγώνεις κι εσύ; κλαψ κλαψ. τέλοσπαντων, άντε, σε συγχωρώ και θα σου υποσχεθώ ότι θα σου στείλω το μπουφάν που μου χάρισε το Χαρικλάκι ώστε να πραγματοποιήσω την επιθυμία σου.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Αρχοντία μου, πράγματι δεν μου λείπει τίποτα από όσα χρειάζομαι για να ζήσω, αισθάνομαι όμως ότι μου λείπουν πράγματα που χρειάζομαι για να ζήσω καλά, όπως εγώ το αισθάνομαι. και δεν είναι η μοναξιά που με φοβίζει, άλλωστε τελικά τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα ότι μόνη μου ήμουν έτσι κι αλλιώς. είναι που μου πέταξαν όσα μπορούσα να προσφέρω στα μούτρα με κακία ως ανεπαρκή και ανεπιθύμητα. είναι που με καταχώρησαν ως αδύναμη, ετερόφωτη και ζηλόφθονη και χρεώθηκα ένα τίτλο που δεν αξίζω, γιατί απλά ένιωθα ότι ως ένδειξη σεβασμού κι εμπιστοσύνης θα έπρεπε να ξέρω κάποια πράγματα. η κακία με λύγισε, όχι η μοναξιά. το πόσο έξω είμαι από αυτό που θέλω: να αγαπήσω και να αγαπηθώ. έρχομαι στο μπλογκ σου να διαλέξω, αν και ξέρω ότι θα δυσκολευτώ πολύ. πάντα όταν χαζεύω τις δημιουργίες σου, τρελαίνομαι με την αισθητική σου. νομίζω όμως ότι ξέρω τι θέλω. και δεν χάνω καιρό, πηγαίνω να ζητήσω αυτό που θέλω! Ευχαριστώ για το δώρο!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Ήδη έπιασε η ευχή σου Δημιουργία μου! Καλή εβδομάδα με πολύ αζούρ! καλέ τι ωραίο που είναι, ξετρελάθηκα!