Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Παρτ του (2)

...Το τράνταγμα ήταν τόσο απότομο, που της έκοψε την ανάσα. Κι ύστερα, τίποτα. Σιωπή. Κι ένας λεπτός καπνός που ανέμιζε στο καπό. Κοίταξε δίπλα της, στη θέση του οδηγού, κατατρομαγμένη. Ευτυχώς ο αγαπημένος της φαινόταν να είναι καλά. Μόνο λίγο γρατζουνισμένος. Μετά κοιτάχτηκε η ίδια. Όχι, όλα εντάξει, φαίνεται ότι τη γλίτωσαν. Έτοιμη ήταν να τον ρωτήσει "Τι έγινε;", όταν εκείνος ούρλιαξε "ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ ΑΕΡΟΣΑΚΟΙ; 2000 ΕΥΡΩ ΕΣΚΑΣΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΩ"! Έμεινε να τον κοιτάει με τα μάτια γουρλωμένα. Όταν το παρατήρησε, του φάνηκε τόσο αστείο, που ο θυμός του εξαφανίσθηκε και άρχισε να γελάει δυνατά. Ανακουφισμένη η κοπέλα, έβαλε κι αυτή τα γέλια. Δεν μπορούσαν να σταματήσουν με τίποτα. Όταν κάποτε ηρέμησαν, διαπίστωσαν ότι οι πόρτες τους άνοιγαν κανονικά, έτσι βγήκαν από το αυτοκίνητο για να εξετάσουν τη ζημιά και να δουν αν είχαν κι οι ίδιοι κάποιο πρόβλημα που δεν φαινόταν με την πρώτη ματιά. Τελικά τα πράγματα ήταν καλύτερα από όσο τα υπολόγιζαν. Βέβαια το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου είχε γίνει φυσαρμόνικα, όπως έπεσαν πάνω στο δέντρο, όμως ο κούκλος πίστευε ότι μπορούσε να διορθωθεί. Και αν και ήταν και οι δύο γεμάτοι μώλωπες, και πονούσαν λίγο, δεν υπήρχαν ούτε αίματα, ούτε ανοιχτές πληγές. Ήταν απίστευτα τυχεροί. Όλη την τύχη του κόσμου ένιωθαν ότι εξαργύρωναν εκείνη τη βραδιά. Κατόπιν κοίταξαν γύρω τους για να δουν πού βρίσκονταν ακριβώς και να ειδοποιήσουν την οδική βοήθεια να έρθει να τους μαζέψει.
Υπέροχα ήταν. Πριν το ατύχημα, διέσχιζαν την παραλιακή, γιατί ο κούκλος είχε κάνει κράτηση σε ένα χλιδάτο εστιατόριο - μπαρ πάνω στο κύμα, από εκείνα της μόδας με τη lounge αισθητική, τις ελάχιστες μερίδες και τις πανάκριβες τιμές. Ήθελε πολύ να την εντυπωσιάσει. Ήθελε πολύ να έχουν μέλλον. Το ήξερε πως ήταν ωραίος, του το έδειχναν τα βλέμματα των γυναικών στο δρόμο, στο γυμναστήριο, στο γραφείο (εκεί μάλιστα του το έδειχναν και με άλλους τρόπους), αλλά είχε βαρεθεί να είναι με θηλυκά που δεν είχαν να ανταλλάξουν παρά την ομορφιά τους. Σ' αυτήν είχε δει κάτι άλλο. Ήταν ντροπαλή, όταν την πρωτοπρόσεξε πίσω από το γκισέ της, όταν την κοιτούσαν έντονα χαμήλωνε τα μάτια, αλλά ήταν κι επίμονη. Με τον τρόπο της, διακριτικά, τον πολιορκούσε σθεναρά. Μέρα τη μέρα, βδομάδα τη βδομάδα, μήνα το μήνα, εκείνη ήταν εκεί, παντού όπου κοιτούσε. Χωρίς να λέει πολλά, τυπικά πράγματα, ένα ¨τι κάνεις¨, ένα "πάω για καφέ, μήπως θες να σου φέρω κι εσένα;", όμορφα πράγματα, όμορφες χειρονομίες, εντύπωση του έκανε. Άρχισε να μη βγαίνει από το μυαλό του. Τη σκεφτόταν σε στιγμές άσχετες, όταν έβλεπε κάτι που του τραβούσε την προσοχή, αναρωτιόταν, αν ήταν μαζί, τι θα έκανε, θα χαμογελούσε με γλύκα ή θα τον κοιτούσε σοβαρή σοβαρή; Πώς θα ήταν να ξυπνάει μαζί της, να βγαίνουν, να πηγαίνουν εκδρομές; Όπα, πρόβλημα. Αφού ήταν άντρας ρε, οι άντρες δεν κάνουν έτσι, σαν χαζεμένα λιγούρια. Όχι, δεν γουστάρουν τέτοια οι γυναίκες. Γκόμενους ψάχνουν, με πυγμή, με δύναμη, με ένα "δε-βαριέσαι-καλά θα δούμε" ύφος. Τέτοια θέλουν. Τέτοια θα έκανε κι αυτός. Δεν ήθελε να τη χάσει πριν την βρει πραγματικά. Και έτσι είχε κινηθεί. Όμως κατά βάθος ήξερε πως έτρεμε η ψυχή του μην την ξενερώσει και εξαφανισθεί.
Γι' αυτό είχε ταραχτεί τόσο απόψε. Όταν την είδε να αργεί τόσο να βγει από το σπίτι της, όταν μετά στο αυτοκίνητο καθόταν δίπλα του αμίλητη με εκείνο το παγωμένο, μπλαζέ χαμόγελο σφηνωμένο με βίδες, φοβήθηκε ότι πάει, αυτό ήταν, το είχε ξανασκεφτεί, δεν της έκανε, θα του το ανακοίνωνε, αλλά άλλη μέρα, να μη χάσει και τη γιορτή και το πανηγύρι. Και για να αμυνθεί θύμωσε. "Άλλη μια από τα ίδια κι αυτή μαλάκα". Έτσι σκέφτηκε. Και αποφάσισε να βρει μια δικαιολογία την άλλη ημέρα για να προλάβει να την αφήσει πρώτος. Να μην ξεφτιλιστεί κιόλας. Είπαμε, ήτανε άντρας αυτός, όχι κορόιδο.
Τώρα όμως ... Ρε γαμώτο, τώρα στεκόταν σαν παιδάκι όμορφο δίπλα του και τον κοιτούσε με εκείνα τα ωραία της μάτια γεμάτα παράπονο και γλύκα. Σαν αγγελούδι ήταν. Και πόσο όμορφη, αλλιώτικα όμορφη, διάφανη μέχρι μέσα. Δεν την είχε δει έτσι μέχρι τώρα. Όχι γυναίκα στιλιζαρισμένη και τάχαμου σοφιστικέ, αλλά πλάσμα των παιδικών του χρόνων, σαν τις νεράιδες που του άρεσαν όταν ήταν μικρός και διάβαζε κρυφά μην τον μαλώσει ο πατέρας.
Και το μέρος ήταν απίστευτο. Είχαν τρακάρει κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από την παραλία, που ήταν έρημη. Βέβαια, βράδυ Φλεβάρη, ποιος τρελός θα τριγυρνούσε δίπλα στο κύμα; Κι όμως, ήταν τόσο απαλή η αίσθηση, μεταφυσική. Σαν μια νύχτα με αστέρια που τα μετρά κανείς ένα ένα ξαπλωμένος σε μια σαιζλονγκ στην παραλία. Τουλάχιστον αυτός έτσι ένιωθε.
Δεν το ξανασκέφτηκε. Έβγαλε το σακάκι, το πέταξε στο κάθισμα. Μετά γύρισε σε αυτήν, έβαλε τα χέρια του γύρω από τη μέση της και τη ρώτησε "Μου χαρίζετε αυτό το χορό, όμορφη;" Εκείνη τον κοίταξε σαστισμένη. "Πού, εδώ;" του είπε. "Ναι, εδώ. Ωραία νύχτα, δίπλα στη θάλασσα, φεγγαράδα και μια καταπληκτική γυναίκα. Τι άλλο χρειάζεται;" Χαμογέλασε και ήταν το σύνθημα για να λυθεί κι η κοπελιά. Και χόρεψαν. Σφιχτά, σαν να εξαρτιόταν η ζωή τους από αυτό το αγκάλιασμα. Άμα τους ρωτούσε κανείς εκείνη την ώρα, δεν ήξεραν να πουν σε τι ρυθμό, ποια μελωδία, ήξεραν μόνο πως είχαν φτάσει στον προορισμό τους, έναν προορισμό που δεν είχαν ιδέα καν ότι έψαχναν.
Μαγεία. Μαγεία, αυτό σκεφτόταν η ηρωίδα μας. Η ωραιότερη βραδιά της ζωής της...

40 σχόλια:

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

μ'αρέσει που είσαι και ρομαντικιά, μικρή μου χασοδίκη

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ΠιΠίτσα μου σε λατρεύω! Επιτέλους κάποιος αναγνώρισε τον κόπο μου που καθόμουν κι έφτιαχνα συνέχεια για όλους εσάς γαϊδούρια Τσικνοπεμπτιάτικα αντί να την κοπανήσω νωρίς! Να είσαι καλά ΠιΠι μου που το διάβασες! Θα έσκαγα! Είμαι κρυφορομαντικιά. Στην πραγματική μου ζωή είμαι σαδίστρια.

Tzeve είπε...

Το ήξερε πως ήταν ωραίος, του το έδειχναν τα βλέμματα των γυναικών στο δρόμο, στο γυμναστήριο, στο γραφείο (εκεί μάλιστα του το έδειχναν και με άλλους τρόπους), αλλά είχε βαρεθεί να είναι με θηλυκά που δεν είχαν να ανταλλάξουν παρά την ομορφιά τους.

τι μου θυμίζει...τι μου θυμίζει...αν και το μοτό μου είναι "όσο πιο χαζή τόσο πιο καλά"...και μ...άρα εννοείται...

το δεύτερο το χουμε αλλά είναι και έξυπνη πανάθεμα την...

τώρα ποιός έριξε το επίπεδο εεε;;;;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Λασπολόγε, σου έχω απαντήσει στο μπλογκ σου και ισχύει και για εδώ :PPP

Fri είπε...

Βρε καλώς σε βρήκα!
Από τις τελευταίες αναρτήσεις, καταλαβαίνω πως το έχεις το ταλέντο, και στο χιούμορ και στη συγγραφή ;)
Είσαι και ρομαντικούλα!
Θες να γίνουμε φίλες? :)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Fri: θα με κεράσεις παγωτό;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Λασπό, χίλια χίλια χίλια συγνώμη κι από δω. Δεν το ήθελα μωρέ! Μια πλάκα πήγα να κάνω!

Fri είπε...

Άντε, αφού επιμένεις τόοοοσο πολύ να σε κεράσω ένα παγωτό και ας κάνει κρύο! Θες λόγω της ημέρας ένα σε γεύση αντίδι ή ένα σε γεύση παϊδάκι?

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Fri, δεν κάνει κρύο. double choc chip, μια κι έχετε τη διάθεση παρακαλώ. Και μετά θα γίνουμε φίλες :)))))PPPPP

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

Δ Ι Ε Τ Α

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Ξέχασες το Ι: ΔΙΕΤΙΑ

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

αμα είναι να κάνουμε ολόκληρη διετία δίετα καλύτερα να διακτινιστούμε στην Αναγέννηση που είμασταν της μοδός

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

και τώρα είμαστε βρε: κορίτσια με καμπύλες κι αγνές τις πρώτες ύλες

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

αντε μάσα το αντίδι σου

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Αυτό το εκλαμβάνω ως: σ' αγαπώ τρελά

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ΠιΠι, έκανα λάθος, δεν κατάλαβα ότι το έλεγες για μένα. Σόρι, σόρι!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

pao na roxaliso giati meta exo na rokaniso! to fili sti mouri to afino gia avrio pou 8a mirizo tzatzikia.
byeeeeee

K@terin@ είπε...

θα παραβλέψω τα σχόλια του λατρευτού μου λάσπο (αύριο κρεβατομουρμούρα και post ξαγρυπνοι ΙΙ ) και θα πω οτι είσαι ρομαντικούλα ατιμούτσικο , το θέμα είναι πως τελειώνει , θα παραμείνει ότι η καλύτερη βραδιά της ζωής της ?

Υ.Γ. παρολαυτά η πιθανότητα να σκεφτόταν καποιος οτι η συμπεριφορά μου μπορεί να την ξενερώσει , είναι μόνο να έχει γραφτεί το κείμενο απο γυναικεία χέρια

κακία εντάξει το παραδέχομαι

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Κατερίνα, καθόλου κακία. Αλλά θα σε σοκάρω τώρα, είμαι γυναίκα :)))))). Όμως έχω γνωρίσει άντρες που σκέφτονταν έτσι. Μικρό μου, ρίχτου ένα αταράξ στο γάλα του το βράδυ για να κοιμηθείτε όλοι μια χαρά! Μην ακούς τι λέω, αγαπώ Λασπό και Κατερίνα!!!!!!!

kakos lykos είπε...

Αμάν τι έγινε ρε παιδιά; Σε λάθος κανάλι(μπλογκ) μπήκα;
Όχι σωστά μπήκα.
Και το θρίλερ;
Τι έγινε το θρίλερ;
Μήπως έκανες ένα μικρό διάλειμμα και στη συνέχεια, θα μας παρουσιάσεις να πετάγονται από το πουθενά κλέφτες στους ήρωες της ιστορίας;
Πες ναι!

Σε πειράζω φυσικά, πολύ όμορφη και τρυφερή η συνέχεια της ιστορίας σου...

Καλή Τσικνοπέμπτη.
Εγώ ήδη έχω προετοιμάσει το μικρό μου "στοματάκι" και τα υπέροχα κοφτερά "μικρά" μου δοντάκια για τα παϊδάκια που θα περιδρομιάσω το βράδυ.
:)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

kake lyke, σου απαντάω κρυμμένη στη γωνία, γιατί δεν μπορώ να σε εμπιστεύομαι ότι σήμερα θα αρκεστείς στα παϊδάκια και δεν θα θέλεις να δαγκώσεις το τρυφερό μου κρεατάκι...
Όσο για το άλλο: Ναι!!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Καλέ μην ξεχνιόμαστε: ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!

Ανώνυμος είπε...

meta, meta?? :)
k ksereis apo pou katalavaineis oti einai psema? poios antras tha ekane tetoia traka k anti na katevazei theous k daimones, tha evaze mousiki k tha xoreye me tin kali tou??? MEGA lathos....

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Nek: Aλήθεια, τώρα που το λες, σαν να έχετε δίκιο. Για να τον επαναφέρω τον μάτσο! Χα χα χα!

K@terin@ είπε...

nek : ο ερωτευμένος καλό ?

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Καλλοοοο!!!

kakos lykos είπε...

Είτε άντρας είτε γυναίκα, μετά από τέτοιο τρακάρισμα δεν θα είχε καμία διάθεση για χορούς.
Εγώ καντήλια θα κατέβαζα και θα μου κοβόταν κάθε διάθεση για ρομαντική ατμόσφαιρα βλέποντας έτσι το αμάξι μου, χώρια το ψωφόκρυο.
Μπρρρρρρ

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Mωρ τι πεζοί που είσαστε όλοι! Και προτρέχετε κιόλας! Τέλειωσε η ιστορία; Δεν τέλειωσε! Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

pistepse me, oute o erwteymenos tha to kane ayto!! k an ithele o typos na einai romantikos, tha mporouse -anti na petaksei to sakkaki tou sto kathisma- na to forage stin kali tou!! ante mi ta parw twra!!xaxa! ;) kala na peraseis kokkinoskoufitsa!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

nek, πολύ αστείο! και μετά πώς θα τη χόρευε, βρε; Να περάσεις ΣΟΥΠΕΡ!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Ποιός είπε ότι όταν γράφουμε μια ιστορία πρέπει ντε και καλά να στηρίζεται σε πραγματικότητες? Άλλωστε από αυτή τη ριμάδα την πραγματικότητα δεν προσπαθούμε να ξεφύγουμε όλοι? Εμένα μου αρέσει που είσαι ρομαντική και έχεις πλούσια φαντασία κάτι που λείπει από μένα.... Πάντως καλή τσικνοπέμπη σε όλους σας. Εγώ έκανα εχθές τσικνοτετάρτη και σήμερα δεν θα βγω!!!!!!!

Dorothy είπε...

Θα έχει και παρτ θρι? Μεχρι στιγμής ο τύπος καλά το πάει. Που δεν κατέβασε καντήλια και το έριξε στο χορό, πολύ τον ανέβασε στην εκτίμηση μου :p Καλό βράδυ πατρίδα! (ω ναι! κι εγώ Φθιώτιδα!)

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Σαν σήμερα ΤσικνοΠέμπτη ένα τέτοιο βράδυ ήταν κάποτε δικό μου ....6 χρόνια μετά, το βράδυ εκείνο έγινε "Δεν ξέρω-καλά θα δούμε" και ο Πρίγκηπας έγινε πτώση χωρίς αερόσακο, σε βάλτο με βατράχια...τί τα θες;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Πες τα, πες τα Σταυρούλα μου, να τα ακούν μερικοί μερικοί! Τι είναι η Τσικνοτετάρτη;

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Dorothy, τελικά φαίνονται τα άτομα ποιότητας (κυρίως εσύ κι εγώ είμαστε). Θα σου έλεγα και για παρτ φορ, αλλά μόλις διάβασα το σχόλιο της Κίρκης από κάτω σου και λίγο κόμπιασα. Θα δω τι θα κάνω από Δευτέρα γιατί τώρα κοιμάμαι όρθια. Φιλιά Πατρίδα! Θα στείλω μέιλ να μάθω από πού ακριβώς!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Κίρκη, με ενδιαφέρει πολύ η περίπτωσή σου. Αν θέλεις, στείλε μου μέιλ να τα πούμε καλύτερα. Φιλιά!!!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Τσικνοτετάρτη γιατί είχε γενέθλια ο άντρας της ζωής μου και το τσικνίσαμε μια μέρα νωρίτερα.... κανονικά και με τον νόμο.... Παϊδάκια, μπιφτέκια, τζατζίκια και τα λοιπά....

Ανώνυμος είπε...

τελειο, τελειο, καταπληκτικο, υπεροχο... παρα πολυ ρομαντικο!!! αν και δε περιμενα οτι μετα το τρακαρισμα θα εξελισσοταν ετσι η βραδια!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

stavroula, να τον χαίρεσαι λοιπόν! και του χρόνου!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

di-ne-tou, ευχαριστώ πολύ. Και πού να δείτε τη συνέχεια! (Έτσι το λέω, ούτε κι εγώ την ξέρω, βαριέμαι να τη συνεχίσω σήμερα)