Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Ένας ξεχωριστός άνθρωπος

Το ξέρω, χρωστάω ακόμη απαντήσεις στα σχόλιά σας, αλλά τελευταία γράφω στη ζούλα και παίζω κλεφτοπόλεμο με το μπος για δυο στιγμές ησυχίας. τώρα που λείπει, θα γράψω για κάτι ξεχωριστό και τρυφερό: τον πατέρα μου, τον Γιάννη, που σήμερα γιορτάζει. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑ!!!
Θα γίνω μελό, αλλά πρέπει να αποτίσω φόρο τιμής στον άνθρωπο που με μεγάλωσε και με έκανε αυτό το εκθαμβωτικό πλάσμα που είμαι σήμερα (μην γελάτε, το ακούω).
Ο μπαμπάς Γιάννης ξεκίνησε 16 χρονών από το χωριό του για να έρθει στην Αθήνα. Έπιασε δουλειά στον ΟΣΕ, ενώ παράλληλα ξεκίνησε και νυχτερινό σχολείο. Αφού πήρε απολυτήριο, είδε μια προκήρυξη για την Πυροσβεστική, έδωσε εξετάσεις, πέρασε και κατέληξε αξιωματικός.
Ο Γιάννης - μπαμπάς χήρεψε στα 45 του με δύο κορίτσια 13 και 10 ετών αντίστοιχα. Νομίζω φαντάζεστε τι συνεπάγεται αυτό. Αποφάσισε να αναλάβει το φορτίο μόνος του και δεν ξαναπαντρεύτηκε ποτέ. Δεν ήθελε να μεγαλώσουν ξένοι τα παιδιά του, αυτό έλεγε πάντα. Για χάρη μας ξαναβρήκε πρώτα το χαμόγελό του, αργότερα το γέλιο του, και ας ήταν στην αρχή προσποιητό για να μην πονάμε. Θυμάμαι μας μάζευε στο κρεβάτι του και λέγαμε ιστορίες για τη μάνα μας. Και γλύκαινε η ψυχή μας.
Η εφηβεία είναι λούκι έτσι κι αλλιώς. Εκείνος ο καημένος την έζησε σε όλο της το μεγαλείο εις διπλούν. Έσκυψε πάνω από τα προβλήματά μας με ευαισθησία μεγαλύτερη και από γυναίκας. Εκείνος μου έδινε παυσίπονα για την περίοδο, εκείνος έφτασε να αγοράζει ακόμη και ταμπόν, εκείνος άκουσε για το πρώτο χτυποκάρδι, μαζί βρίσαμε τον γκόμενο που με παράτησε στα 15 μου γιατί τα έφτιαξε με μια ξανθιά. Εκείνος κατεύνασε την πρώτη ανησυχία για το μέλλον, εκείνος έδινε κουράγιο, έδωσε και εκείνος κοντά σε μας Πανελλήνιες (εκείνες τις ημέρες στο σπίτι μας συνέχεια άκουγες να λέει "ναι, σήμερα δώσαμε αρχαία, καλά τα πήγαμε, θα δούμε και αύριο" ή "άστα αδελφέ, μας έριξαν πολύ δύσκολα στα μαθηματικά, ναι οι αλήτες"). Παντού σε όλα εκείνος. Πάντα μόνος. Πάντα ακοίμητος φρουρός.
Όχι ότι δεν καυγαδίζαμε βέβαια. Πού και πού ξέφευγαν κάτι κορώνες. Ας πούμε, όταν 16 χρονών έφυγα στις 12 το μεσημέρι για καφέ και γύρισα στις 12 το βράδυ, χωρίς να δώσω σημεία ζωής. Ήξερα όμως ότι ήταν από ανησυχία μην του πάθουν κάτι οι πριγκήπισσές του και από μέσα μου κρυφογελούσα.
Ακόμη και σήμερα, ο προοδευτικός στο σπίτι είναι αυτός. Πάντα μέσα σε όλα, θυμάμαι όταν ήθελε να του δείξω πώς να βγάζει φωτογραφίες στο κινητό, πώς να στέλνει μηνύματα, τώρα θέλει κάμερα και ψηφιακή φωτογραφική και γενικά θα τον βρεις σε ό,τι καινούριο να προσπαθεί να το κατανοήσει και να το κάνει κτήμα του.
Αυτό που όμως ξεχωρίζει στον μπαμπα - Γιάννη είναι κάτι γλυκό και αδιόρατο με γυμνό μάτι. Είναι η λεπτή ευγένεια και το βάθος στην σκέψη του, που τον κάνει να βρίσκει την χρυσή συμμετρία στις πράξεις του. Ξέρει πότε πρέπει να με αφήσει μόνη, ξέρει και πότε πρέπει να μιλήσει, με τη σοφία του γονιού και του φίλου. Είναι οι σιωπές του που έχουν μεγαλύτερο φορτίο από όλα τα λόγια του κόσμου. Το χάδι του που πλανάται πάνω από το κεφάλι μας ακόμη και όταν δεν το βλέπεις. Η αύρα του που είναι πάντα γύρω μας. Η πολύτιμη φιλία που μας προσφέρει. Γιατί με τα χρόνια έγινε και φίλος. Ίσως ο πιο καλός.
Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες ακόμη για τον πατέρα μου. Και πάλι δεν θα τελείωνα. Οπότε σταματώ εδώ. Θα γράψω πόσο τον αγαπώ (από κοντά θα του το πω το βράδυ), πόσο σημαντικός είναι για μένα, πόσο τυχερή και ευλογημένη είμαι που είναι ο πατέρας μου και ένα κομμάτι του θα υπάρχει μέσα μου για πάντα. Και απόψε θα ετοιμάσω το τραπέζι δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο που κάθε χρόνο στολίζει με τόσο ενθουσιασμό, θα του δώσουμε τα δώρα του και θα τον χαζεύουμε να τα ξετυλίγει .
Χρόνια πολλά ακριβέ μου! Να σε έχω πάντα καλά!
Αυτό το σεντόνι άξιζε τον κόπο. Χρόνια πολλά και σε όλους εσάς που γιορτάζετε σήμερα. Να είστε υγιείς και ευτυχισμένοι!

21 σχόλια:

Δημιουργία είπε...

Πολυχρονος ο μπαμπα σου, να τον χαιρεστε και να τον αγαπατε γιατι το αξιζει με το παραπανω.

Αρχοντία είπε...

Να χαίρεσαι τον μπαμπά σου, και να τον προσέχεις! Πατέρας είναι μόνο ένας!

Tzeve είπε...

να χαίρεσαι τον μπαμπά σου...και την οικογένεια σου...


καλή χρονιά...

Dorothy είπε...

Αχ αυτοί οι μπαμπάδες! Πολύχρονος, να τον χαίρεστε και να σας χαίρεται!

Μάτα είπε...

Να τον χαίρεσαι και να τον φυλάς σαν θησαυρό καλή μου!

Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

εισαι τυχερη που εχεις τον μπαμπα σου διπλα σου στη ζωη σου!!!να ειναι γερος και να τον χαιρεσαι!!!!

K@terin@ είπε...

χρόνια πολλά και καλή χρονιά.
Να χαίρεσαι τον μπαμπάκα σου και να είστε πάντα τόσο αγαπημένοι!!!

maria είπε...

ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑΚΑ ΣΟΥ .ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ.ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΛΛΑ !!!!

Aspa είπε...

Πολύ συγκινητική ανάρτηση…
Ο πεθερός μου μεγάλωσε μόνος του τα δυο του αγόρια – χήρεψε κι αυτός νωρίς… Δύσκολες καταστάσεις… Να ‘ναι καλά ο μπαμπάς σου, χρόνια του πολλά!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

να χαίρεσαι τον μπαμπάκα σου και να του πεις απο μένα ένα μεγάλο μπράβο για την "φάτσα" που σ'έχει κάνει!

Olga είπε...

Nα τον χαίρεστε κοριτσάκι μου!!
Τι γλυκό κείμενο, τι όμορφα και τρυφερά εκφράζεσαι για εκείνον.. Είναι τυχερός που έχει τέτοια κορούλα!

Φιλάκια κοκκινοσκουφίτσα μου

neni είπε...

Τι υπέροχος μπαμπάς είναι αυτός;Μου θυμίζει τόσο πολύ τον δικό μου.Να τον χαίρεσαι γλυκιά μου,πάντα να είσαστε μαζί και ευτυχισμένοι.Καλώς σε βρήκα,φιλιά πολλά.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Δημιουργία μου, σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. ναι, το αξίζει με το παραπάνω.
Αρχοντία μου, στην περίπτωση μου ήταν και πατέρας και μητέρα, άρα δύο φορές γονιός
Λασπολόγε μεγάλε λογο-τέχνη, ευχαριστώ και εσύ να χαίρεσαι τους δικούς σου, να ξέρεις ότι έλαβα την πρόσκληση- πρόκληση και θα ανταποκριθώ δυναμικά!
Παπουτσάκια μου, ευχαριστώ πολύ! φιλιά!
Μάτα μου, κάνω ο,τι μπορώ καλύτερο, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο τα καταφέρνω
Παπαρουνίτσα μου, καλή μου, καλώς ήρθες πάλι! είχαμε χαθεί λιγο, ε; ευχαριστώ πολύ και καλή χρονιά και από εδώ!
Kατερινάκιμου, μη νομίζεις, κλασική οικογένεια είμαστε, απλώς με την ιδιαιτερότητα του μονογονεϊσμού. έχουμε παίξει και κάτι ματς!
Μαράκι μου, ευχαριστώ πολύ! να χαίρεσαι όποιον έχεις! ευχαριστώ και για την ωραία κάρτα!
Άσπα, υπερτυχερή μανούλα, ευχαριστώ πολύ. πάντα συγκινούμαι όταν μιλάω για τον πατέρα μου. τις ευχές μου στο Βασίλη! οι αναρτήσεις σου τελευταία δεν παίζονται!
ΠιΠι, θα φας μήνυση στα μούτρα! διάβασε ο μπαμπάκας μου το σχόλιό σου και τώρα δεν σταματάει να κλαίει!΄;) ευχαριστούμε πολύ οικογενειακώς, αλλά σιγά τη "φάτσα" μωρέ! εσύ έχεις πολύ καλύτερη!
Ολγάκι μου, έγινα λίγο ροζ σε αυτή την ανάρτηση, αλλά έτσι τον νιώθω: λίγο μπαμπά, λίγο παιδί μου, λίγο φιλαράκι, όλα μαζί, ένα κράμα αγάπης και τρυφερότητας. φιλιά!
Νeni, τελικά γίνεται κάτι πολύ ωραίο και μυστηριώδες εδώ μέσα: όσων από εσάς τα μπλογκ διάβαζα ως τώρα και ζήλευα, κάποια στιγμή με επισκέπτεστε και τρελαίνομαι από τη χαρά μου! καλώς ήρθες, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!
Όλοι με συγκινήσατε πολύ. Μα πάρα πολύ. να είστε όλοι καλά!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Eπείγουσα ανακοίνωση:
Προς Χρυσό ΠιΠι
Σε παρακαλώ,μην παρεξηγήσεις το αστειάκι με τη μήνυση και μου φοβηθείς και εξαφανιστείς! πλάκα έκανα. απλώς ο Μπαμπάς συγκινήθηκε πολύ που του παινέψανε την κόρη και έκανε κλαψ κλαψ
Καλέ ξέχασα να πω ότι σας ευχαριστεί και εκείνος πολύ όλους για τις ευχές σας και εύχεται για όλους σας τα καλύτερα. φιλιά!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

ασε ρε χασοδίκη! :-P

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Να χαίρεσαι έστω και αργότερα απο μένα η ευχή για το πατέρα σου .Εγώ τον έχασα πριν 9 χρόνια και κατάλαβα μετά πόσο απαραίτητη ήταν η παρουσια του.Υπέροχη ανάρτηση και του χρόνου!

πουαντερι είπε...

Αχ βρε κοκκινοσκουφιτσα μου ποσο εκλαψα με την αναρτηση σου....

το ιδιο αισθανομαι και εγω για τον πατερα μου και θελω να σου πω κατι: οτι θες να του πεις και να του δειξεις να το κανεις χωρις να το αναβαλεις.
Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου χωρις το στηριγμα μου.

Theogr ο κηπουρός είπε...

Με συγκίνησες. Να χαιρόσαστε ο ένας τον άλλο και να μεταφέρεις αυτή την σχέση και στα δικά σου παιδία, όταν αποκτήσεις. Πολύχρονος να είναι και γερός. Καλή εβδομάδα.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΩΣ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ ΣΟΥ.ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΕΙΣ.

Ανώνυμος είπε...

Να τον χαίρεσαι τον μπαμπάκα σου!!!
Να είναι πάντα καλά....!!!

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Χρυσό ΠιΠι, ανακαλώ και τη μήνυση θα σου τη βαρέσω. δες το μέιλ σου!
Αχτιδούλα, σε ευχαριστώ που με επισκέφθηκες. καταλαβαίνω αυτό που λες. να είσαι καλά και καλή χρονιά!
Πουαντερί μου, πάνω που έλεγα τι έγινες, διάβασα σήμερα την ανάρτησή σου και κατάλαβα. να προσέχεις να μην κολλήσεις κι εσύ! σ' ευχαριστώ για την προτροπή. προσπαθώ να το εφαρμόζω γιατί με τη μητέρα μου δεν πρόλαβα και με πονάει
theo γλυκιέ μου κηπουρέ, οι δικές σου αναρτήσεις πάντα με συγκινούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. σε ευχαριστώ για τις ευχές. ελπίζω να έρθουν κάποτε και τα παιδιά για να τους διαβάζει παραμύθια. τον βλέπω εγώ, δεν λέει τίποτα, αλλά τα παιδάκια των άλλων τα έχει κατσιάσει από το ζούπηγμα!
Σκρουτζάκο μου, ευχαριστώ, κι εγώ αυτό εύχομαι, γιατί στη σκέψη ότι θα μας αφήσει, παθαίνω κάτι. πολλά φιλιά!
di-ne-tou, ωραίο ονοματάκι! σε ευχαριστώ πολύ και να σε βλέπουμε εδώ συχνά!