Ποδοχεράκια

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες, καλησπέρα.

σήμερα ζω τη σπάνια χαρά να είμαι μόνη στο 152 τ.μ. γραφείο που εργάζομαι. μόνη, σόλο, θεά, αρχηγός, πώς το λένε; όλοι λείπουν (στο καλό!). και έχω λίγο χρόνο για κους κους και επισκέψεις στα μπλογκάκια σας. και είπα δεν ανεβάζω και καμιά αναρτησούλα, Παρασκευή είναι. τι να πούμε, τι να πούμε. α, ναι, να πιάσουμε ένα κυρίως γυναικείο θέμα (σόρι, γκάις). να πούμε για μανικιούρ - πεντικιούρ. καλό;

λοιπόν που λέτε, έχω κλείσει ραντεβού την πέμπτη για μανικιούρ - πεντικιούρ σε μια καλή κοπέλα που μου συστήσανε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ -το τονίζω αυτό. το καλό είναι ότι έρχεται και στο σπίτι. λέω, καιρό έχω να κάνω ρεκτιφιέ, ας έρθει.

και έρχεται η καλή κοπέλα και είναι σαν το ανάποδο γαμώτο στη φάτσα, όχι άσχημη, αλλά λες και της σκότωσα τη μάνα, την αδελφή, το γκόμενο και το χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα. λέω, δεν πειράζει θα περάσει. προσφέρω καφέ, γλυκό, ποτό και μου ζητάει μπύρα με το μπουκάλι. 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ! τι να κάνω, σερβίρω μπύρα. και ελπίζω αυτό να μην επηρεάσει τη δουλειά της.

ξεκινάμε, μουλιάζω χεράκια, ποδαράκια, ωραίο ήταν αυτό, ξέρετε, που βάζεις τα άκρα σου μέσα σε νερό με μπουρμπουλήθρες και άλατα για ενυδάτωση, ωραίο, το ξαναλέω. και εδώ αρχίσανε και τελειώσανε τα ωραία. από εκεί και πέρα, πέρασα μια ώρα ατελείωτης οδύνης κάτω από τον τροχό της "έμπειρης" επαγγελματία. πόνεσα, πόνεσα, πόνεσα, χίλιες φορές καλύτερα ο τροχός του οδοντιάτρου. αφού στο τέλος μάτωσα. και εκείνη συνέχιζε, δεν είναι τίποτα λέει, θα βάλουμε μετά αποστειρωτικό. τι λες καλή μου; ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΕΛΩ!!!

Το καλό το άφησα για το τέλος. "θα τα βάψουμε;" μου λέει. ε, σκέφτηκα κι εγώ, τόση ταλαιπωρία πέρασα, να μας μείνει τουλάχιστον το βάψιμο, οπότε λέω ναι. "τι σκέφτεσαι να κάνουμε;" μου λέει. "κάτι διακριτικό" απαντώ εγώ. ωραία; ωραία! λοιπόν, το διακριτικό κατά τη γνώμη της ήταν ένα σούπερ γυαλιστερό κόκκινο κατακόκκινο και από πάνω σκόπευε να βάλει και στρασάκια!!! Χέρια πόδια μιλάμε τώρα, κάντε εικόνα. ε, εκεί άσκησα βέτο όμως. Θα με καμαρώνατε, αν ήσασταν μπροστά.

στο μεταξύ η γυναίκα έχει πιεί την δεύτερη μπίρα και εγώ δεν έχω άλλη στο ψυγείο. οπόταν αφήνουμε το κόκκινο (και από μέσα μου βρίζω, αλλά θα το ξεβάψω μόνη μου όταν ξεκουμπιστεί) και της λέω όλο ελπίδα "τελειώσαμε;" αμ, δε! όχι, ήθελε να ακολουθήσει ψυχαγωγικό πρόγραμμα η κυρία! να γίνουμε φίλες, να μου πει τον πόνο της, τέτοια. και ξεκινάει μια πάρλα χειρότερη από την δική μου, και να μην σταματάει. αναγκάσθηκα να πάρω την κολλητή κρυφά από το μπάνιο για να μου κάνει κλήση στο κινητό μπας και την ξεκολλήσω από το σπίτι. μόνο έτσι έφυγε καλά μου παιδιά. αφού μούτρωσε πρώτα πάλι και αφού μου πήρε και εβδομήντα ευρώ.

Συμπέρασμα; δεν το ξανακάνω, δεν το ξανακάνω. χίλιες φορές μόνη μού ή μέσα στη μπίχλα. αυτό το λάθος πάντως ποτέ ξανά!

φιλάκια και καλό Σ/Κ