(Αγαπητοί αναγνώστες, γεια σας. Συγνώμη, τα νεύρα προέρχονται από τα τελευταία τεκταινόμενα. Ήτοι ο μπαμπαΓιάννης μας έκανε κάτι τσαχπινιές με την πίεσή του το Σ/Κ και τρέχαμε αναλόγως σε γιατρούς την ίδια ώρα που την αδελφή μου την έφερε πίσω τη Δευτέρα το βράδυ από τη Σίφνο, όπου είχε πάει το ίδιο πρωί της Δευτέρας για διακοπές, super puma με πόνους χαμηλά στην κοιλιά. Άλλο νοσοκομείο κι εξετάσεις, εξετάσεις, εξετάσεις. Τώρα ευτυχώς είναι όλοι καλά κι εγώ μπορώ να ξανασχοληθώ με τα δικά μου προβλήματα. Που είναι κυρίως αυτά που περιέγραψα πιο πάνω. Φιλούρες! Πείτε και μια γνώμη!)
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009
Απορίες μπακουρεμένης κόρης (και άσπρης σαν το γάλα, αφού ήλιος δεν την έχει δει ακόμη)
Δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να σταυρώσω σύντροφο; Να κάνω λιποαναρρόφηση και να μιλάω μόνο για τα ζώδια; Έλεος πια! Κι αν αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσω για να έχω δίπλα μου έναν άντρα, αξίζει τον κόπο τελικά; Κι από την άλλη, εδώ που τα λέμε, δημοκρατία δεν είναι να μη χρειάζεται να υπομένει ένας άντρας τα νεύρα μου, τα κιλά μου, τη Μάρω Βαμβουνάκη και τη Χαρούλα Αλεξίου άμα δεν θέλει; Δεν έχω ιδέα. Τα έχω όλα ένα κουβάρι στο κεφάλι μου. Τέλος, θα πάω μόνη μου διακοπές και θα τα ξεμπλέξω εκεί. Κι αν όχι, ας είναι καλά η Χαρούλα :)))
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
αχ σας λαχτάρησε βλέπω. περαστικά να’ναι όλα! χαίρομαι που δεν ήταν κάτι τελικά.
τώρα που θα πας με το καλό διακοπές μπορεί και να γνωρίσεις κάποιο. ή μπορεί αυτό να συμβεί όταν γυρίσεις. ποτέ δε ξέρεις. νομίζω ισχύει αυτό που λενε ότι σου συμβαίνουν τα καλυτερα πράγματα όταν δεν το περιμενεις κι ας ακουγεται κλισε!
όσο για το πως θα σε ανέχεται ο μελλοντικος συμβιος; οπως κι εσυ εκεινον. π.χ. θα ανεχεσαι το ποδοσφαιρο, το μπασκετ, τις καταδυσεις, τη χεβι μεταλ, τη ραπ, κτλ κτλ οτιδηποτε δηλαδη ειναι παθιασμενος μαζι του και σιγουρα θα το μοιραζεται μαζι σου είτε το θέλεις είτε όχι ;)
δηλαδή βρε φιλενάς συγγνώμη. αλλά θα γνωρίσεις κάποιον και θα του μιλάς όπως γράφει η Βαμβουνάκη?
για τα άλλα περαστικά σε όλους να είναι σιδερένιοι.
Dorothea, ευχαριστώ για τις ευχές. Κρατώ το "ποτέ δεν ξέρεις", που είναι και το πλέον αληθινό κι εφαρμόζεται ως βασική αρχή στα πάντα.
Δηλαδή οι άντρες ενδιαφέρονται για ΟΛΑ αυτά τα πράγματαα Σωρευτικά; Ωχ, την πάτησα! Δεν χρειάζομαι σύντροφο, λάιφ κόουτς χρειάζομαι για να τα βγάλω πέρα! Άκου καταδύσεις! Κι έχω και υψοφοβία! Πώς θα ανεβαίνω καλέ στο βατήρα; Α ρε Δωροθεάκι, φωτιές μου άναψες!:PPPP
Τι εννοείς ΠιΠί μου; Δηλαδή σε εσένα πώς μιλάω (πέρα από το σεις και σας); Βαμβουνακικά δεν σου απευθύνομαι, ω ρόδο της αυγής μου, γλυκόπιοτο τραγούδι, πιο μέσα από το μέσα μου;
Ε, έτσι θα μιλάω και στον υποψόφιο. Κι άμα θέλει. Άμα δε θέλει, θα του ξηγηθώ ρουμελιώτικα. Αμ πως!
Ευχαριστώ φιλενάδα. Θα σε τελεφωνήσω. Φιλιά!
Tώρα που τα προβλήματα είναι πια "περαστικά" άντε να ξεκουραστείς και να ξελαμπικάρεις κι όταν με το καλό γυρίσεις συζητάμε τους προβληματισμούς σου για τους άντρες :)
Φιλιά!
τουλάχιστον η αδερφή σου έκανε βόλτα με σουπερ πουμα. λίγο το χεις?
περαστικά και πάλι περαστικά! εύχομαι να μη ξανασυμβεί τίποτε..κ αν συμβεί να είναι πιο ελαφρύ ρε παιδί μου..
όσο για σένα κυρία μου.. χμ χμ ίσως φταίει και το "κόλλημα" στον πρώην.. ξέρω θ αρχίσεις τα "μα εγώ τον ξεπέρασα, δεν τον σκέφτομαι κτλ κτλ" αλλά τα πέρασα και ξέρω. αν δε βρείς έναν να τον πιάσεις από τα μαλλιά (σχήμα λόγου!) δε ξεπερνιέται έτσι εύκολα ο "πρώην"..
μα τι σου λέω κι εγώ βραδιάτικα..
τα λιλάαα
ω λαλάαα
σ αρεσουνε τα λιλά?
έχω ξεφύγει.
lol όχι απαραίτητα συσωρευτικά αλλά ποτέ δεν ξέρεις :Ρ
Τζίνα μου, από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί. Στην ουσία, όλο αυτό το τζαρτζαμάνι το έγραψα για να δείξω πόσο ανακουφίστηκα που όλα πήγαν στο τέλος καλά και να καταδείξω τη σπουδαιότητα και το μέγεθος των προβλημάτων μου :))))
Το ερώτημα πάντως εξακολουθεί να υπάρχει: Μα τι θέλουν επιτέλους αυτοί οι άντρες;;;
maria μου, ναι, το ίδιο ειπε κι η αδελφή μου, ότι ήταν ωραίο το πούμα.... Τέλος καλό, όλα καλά.
Όσο για τον πρώην, καλά, θα σου στείλω μέιλ να κουφαθείς λέμε. Πάντως πάμε για άλλα, γιατί δεν μας βλέπω καθόλου καλά.
Βρε μωρό μου, τι είναι τα λιλά κι έχω πάθει σύγχυση;;;
Dorothea μου, εμ, τα βλέπεις; Αυτό το ποτέ δεν ξέρεις είναι που με φοβίζει :(((
Περαστικά και από μένα. Η αγωνία είναι η ιδία είτε σε μεταφέρουν με super puma είτε με αμάξι. Ευχές από καρδιάς και αν χιαστείς κάτι τώρα που πήραμε το κολλάει σφύρα. Το email το πήρες;
Δημοσίευση σχολίου