Αντέχετε λίγο ακόμα;

Σε συνέχεια του αφιερώματος στις κλαψο ...... ές (Κατερίνα, λέω να φτιάξω μπλογκ με αυτό τον τίτλο, θα δούμε):

Εχθές Κυριακή που έκανα εκκαθάριση στα συρτάρια και τα κουτιά μου (και δεν είναι και λίγα), έπεσα πάνω σε μια κιτρινισμένη σελίδα που είχα δακτυλογραφήσει σε γραφομηχανή παρακαλώ. Το πρωτότυπο χειρόγραφο το βρήκα σε άλλο συρτάρι υπογεγραμμένο με τρία θαυμαστικά και μια καρδούλα από μένα, με ημερομηνία 4/5/1997 (!). Διαβάστε το αν θέλετε. Είναι δική μου προσωπική κατάθεση. Το αναρτώ για δύο λόγους: για να θυμάμαι την καλή πλευρά του έρωτα και γιατί μέρες που είναι (πλησιάζει του Αγίου Βαλεντίνου, για όσους τη γιορτάζουν τη μέρα) είναι επίκαιρο. Λεπτομέρεια: γράφτηκε 7 η ώρα το πρωί απνευστί, μετά από ένα νυχτερινό όνειρο που έμοιαζε ολοζώντανο, για να μη χάσω την αίσθησή του. Στην κρίση σας:

Ονειρεύτηκα χθες βράδυ ότι με φίλησες

Και ήταν το φιλί σου

όπως πάντα ήξερα ότι θα είναι

γλυκό κελαρυστό νερό από πηγή

ζεστό και απαλό άγγιγμα περιστεριού

στα χείλη μου που βάφτηκαν ρόδινα

Δεν μίλησα δεν είπα τίποτα

Βυθίστηκα μόνο αργά στην ομίχλη

που μ' έκλεισαν τα χέρια σου

χωρίς πια να σκεφτώ

Έμεινα να ανασαίνω την ανάσα σου

με αγωνία, με απληστία

φυλαχτό για να μη φύγεις

Ξύπνησα τότε και σε αναζήτησα

δίπλα στο μαξιλάρι μου

χορτασμένη από ζωή και αγάπη

μα δεν μπορούσα να σε βρω

Πόσο ανόητη ήμουν

τα όνειρα δεν είναι από σάρκα

είναι από σύννεφα πολύχρωμα

και δεν αντέχουν την αλήθεια και το φως

Εσύ δεν ήσουν ποτέ εκεί που σε θυμόμουν

μόνο τα μάγια από το φιλί

που μου έδωσες χωρίς να δώσεις

Ας είναι, το πιστεύω

ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΗ ΜΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ

Πώς σας φάνηκε; Μήπως η παγκόσμια λογοτεχνία έχασε ένα λαμπρό άστρο; Ή απλώς άμα ερωτεύομαι να σταματάω το LSD;

ΥΓ. Θα ακολουθήσουν δύο αναρτήσεις. Μία για εσάς που με το μαγικό και άμεσο τρόπο σας τρέξατε να με βοηθήσετε, αλλά δεν θέλω να είναι πρόχειρη, θέλω να αντανακλά ακριβώς τι σκέφτομαι και αισθάνομαι για εσάς. Και άλλη μία για την παραλλαγή του παραμυθιού της Κοκκινοσκουφίτας, όπως τη διηγήθηκα στην 4μηνη ανηψιά μου (σε προηγούμενη ανάρτηση) για να μην αποκτήσει το νήπιο ψυχολογικά τραύματα, για να σας ανταποδώσω λίγη από τη χαρά και το γέλιο που μου προσφέρατε απλόχερα. Το μπι κοντίνιουντ λοιπόν!