Μείον ένα ακόμη πράγμα από αυτά που πρέπει να έχει κάνει κάθε κορίτσι μέχρι τα 35

Αν όλα πάνε καλά (κυρίως αν δε φρικάρει η αδελφή μου που της έχω φορτώσει όλες τις δουλειές και δεν αποφασίσει να φύγει άρον άρον τρέχοντας για τις Άλπεις τραγουδώντας "Στη στεριά δε ζει το ψάρι"), την Κυριακή το απόγευμα θα είμαι μια λογοδοσμένη/αρραβωνιασμένη. Το "/ ", διότι υπάρχει μια σύγχυση: εμείς για λόγο το ξεκινήσαμε, αλλά όταν το ανακοινώσαμε σε συγγενείς και φίλους, μας είπαν ότι λάθος κάνουμε, αρραβωνιαζόμαστε στην πραγματικότητα και δεν το έχουμε καταλάβει. Χμμμ, μπορεί να είναι κι έτσι, οπότε διατηρώ κι εγώ μια επιφύλαξη.
Όπως και να έχει, οι ετοιμασίες προχωρούν κανονικά (μη φανταστείτε φοβερά και τρομερά πράγματα βέβαια, μόνο οι οικογένειές μας κι εμείς), οι βέρες μας είναι υπέροχες και η διάθεση στα ύψη. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το βαλάντιό μας, αλλά καλή καρδιά, λεφτά θα υπάρχουν - ναι καλά, κι η Μέρκελ λατρεύει τον Τσίπρα, αλλά το κρύβει για να μην την πουν γιουροκαψούρα).
Αυτό που ήθελα να σας πω, είναι ότι παρόλο που επισήμως πλέον με αναζητεί ο Ερυθρός Σταυρός του blogger, ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου και το τρακ μου μπροστά σε ένα γεγονός το οποίο φαινομενικά είναι απλό και τυπικό, οργανώθηκε για τα γονικά, αλλά παρόλα αυτά αποδείχθηκε ότι έχει τη σημασία του. Το νιώθω ότι κάτι αλλάζει, από τη γλυκιά συνενοχή και την αγάπη που μας δένει ακόμη περισσότερο με τον άντρα μου. Είναι κάτι που δεν περίμενα ποτέ πως θα το ζούσα κι είναι από τις πιο όμορφες εμπειρίες.
Εύχομαι σε όλους σας και στον καθένα χωριστά ευτυχία και γαλήνη.
Θα προσπαθήσω να σας γράψω λεπτομέρειες και παραλειπόμενα από τον λόγο/αρραβώνα από Δευτέρα
Φιλιά πολλά

Ο έρωτας στα χρόνια της (χο)λέρας

Αγάπη μου,
Είσαι το πιο πολύτιμο δώρο που μου έκανε η ζωή
Και το καλύτερο είναι ότι ποτέ δε θα σπάσεις, δε θα χαλάσεις και θα είσαι πάντα μαζί μου
Πρώτη φορά το λέω, το θέλω και το πιστεύω
Θέλω να δω αυτό το ταξίδι να συνεχίζεται για πολλά πολλά χρόνια
Θέλω να περάσουμε πρωινά με αγκαλιές στο κρεβάτι και καφέ
Θέλω να σε βλέπω να ξυπνάς αργά αργά και μουρτζούφλικα
Και να μου λες "Ωωωχχ καλημέρα μωρό μου. Καφέ!"
Να σκαρώνεις τραγουδάκια και στιχάκια και μετά να τα εκτελούμε μαζί στο ένα μέτρο
Να με απειλείς ότι θα μου κόψεις τα χέρια, τα πόδια και ό,τι άλλο εξέχει όταν κάνω αστεία σχετικά με το πόσο ωραία ακούγεται το Κοκκινοσκουφίτσα Κλούνει
Να μου λες πάντα ότι το φαγητό είναι καλό, έστω κι αν ξέρω ότι δεν είναι κι ότι το έκανα χλαπάτσα
Αυτά θέλω. Και θέλω και το ασύλληπτο μέχρι τώρα. Θέλω ένα παιδί δικό σου και δικό μου
Με τι θα το ταϊζουμε είναι άλλου παπά ευαγγέλιο βέβαια
Μου έδειξες πόση δύναμη είχα μέσα μου
Και είσαι το μεγαλύτερό μου κίνητρο για να σηκώνομαι το πρωί και να βγαίνω στον κόσμο που μου φαίνεται όλο και πιο άγριος και πιο ξένος
Αλλά όταν είμαι μαζί σου, φτιάχνουμε δικό μας κόσμο, όμορφο και αισιόδοξο και χαρούμενο
Και αισθάνομαι ξανά ολοκαίνουρια
Πέρα όμως από όλα αυτά, αν θέλω να είμαι ειλικρινής, ξέρεις τι μου αρέσει περισσότερο;
Που ακόμη κι αν καθόμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο, αισθάνομαι συνέχεια ότι είμαι κολλημένη επάνω σου. Κι ότι ακόμη δεν έχω σταματήσει να ανατριχιάζω λίγο όταν με ακουμπάς. Και που μόνο με το βλέμμα σου με στέλνεις κάπου έξω, στο διάστημα να μαζεύω λουλουδάκια ανάμεσα στα σύννεφα
Σε ευχαριστώ που μου χάρισες αυτό που πάντα ήθελα σαν τρελή, αλλά το φοβόμουν εξίσου σαν τρελή, γιατί δεν ήξερα αν μπορούσα να το καταφέρω: Μια πραγματική, αληθινή, ζεστή σχέση, με όλα τα καλά του κόσμου. Όπου μπορείς κάθε μέρα να νιώθεις ότι χτίζεις κι ένα ακόμη κομματάκι παραπάνω.
Σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ
Αλλά, στο ξαναλέω. Τις Κυριακές φαϊ δεν έχει! Αν θες, υπάρχουν ωραία ντελίβερι, αυτά δηλαδή να μη δουλέψουν;;
Κι επίσης, σημαντικότατο: Εγώ Παναθηναϊκός δεν γίνομαι, τέλος. Με χλωμιάζει το πράσινο, ώχου!
Φιλιά πολλά ζωή μου
Σι γιου λέιτερ
:*
(Είσαι ο μόνος με τον οποίο θα ήθελα να πεινάσω μαζί)

22/11/11

Eι ψιτ!

Σε σένα λέω, που μπορεί να με κοιτάς τώρα από ψηλά

Να ξέρεις ότι σήμερα, 22/11/11, 22 ακριβώς χρόνια από τότε που έφυγες, μας λείπεις ακόμη πολύ. Πάρα πάρα πολύ. Κι ότι όλοι νιώθουμε καλά με αυτό. Οπότε όλα εντάξει. Συνέχισε να κάνεις αυτά που κάνεις και αν υπάρχει πραγματικά τρόπος, θα τα ξαναπούμε κάποια στιγμή "από κοντά". Αλλιώς, ξέρεις εσύ. Κάθε μέρα, καρδιά με καρδιά ;)

Τι να σου κάνω, βιάστηκες κι εσύ. Αχ, αχ!

Με αγάπη

Η κόρη σου

Σπίτι μου σπιτάκι μου

Μπήκα πριν από δύο ώρες στον blogger για να προσπαθήσω να συνδεθώ με τα προηγούμενα και να μάθω νέα σας. Δεν μπορώ να βγω τώρα, συνεχώς διαβάζω τα ποστ σας και γελάω, δακρύζω, ενθουσιάζομαι. Πόσο προχωρήσατε! Κυρίως χαίρομαι που είστε όλοι εδώ και ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει με κανονικό ρυθμό. Και που ακόμη με επισκέπτεστε και δεν με στείλατε στη λήθη. Νιώθω σαν να γύρισα στο σπίτι μου μετά από παρατεταμένη εξορία. Άσχετο αν ήταν αυτοεξορία τελικά...
Συνεχίστε να σκορπίζετε την υπέροχη λαμπερή σας αύρα όλοι μέχρι να βρω κάτι καλό να ξαναγράψω.
Για την ώρα, ένα απλό ευχαριστώ δεν είναι αρκετό για να σας δείξω πόσο πόσο όμορφα με βοηθήσατε να ξεκινήσω το Σαββατοκύριακό μου. Σας αγαπώ όλους, σας είμαι ευγνώμων και μου λείπετε αφάνταστα!
Φιλιά και να περάσετε ένα καταπληκτικό διήμερο
Κοκκινοσκουφίτσα

ή αν προτιμάτε, Εύα
:)

Τώρα και στην πόλη σας

Καλησπέρα σας, σήμερα εκπέμπω ζωντανά από την πανέμορφη Βέροια, όπου πραγματοποιώ επίσκεψη και κατάληψη στο καλόγουστο σπιτικό πολύ φιλικού μπλογκοζευγαριού. Πρώτη φορά που έρχομαι εδώ, η πόλη είναι υπέροχη, με χρώμα και αρώματα, οι άνθρωποι πολύ φιλικοί και ζεστοί, οι άντρες νόστιμοι και ο καιρός γλυκά μελαγχολικός. Τα υπόλοιπα θα σας τα πω όταν επιστρέψω.
Φιλιά Πολλά και Καλό Σαββατοκύριακο

Εγώ κι εσύ (κι εσύ βέβαια)

Σε μια όχι μακρινή εποχή, σας είχα πάρει τα αυτιά (κι ένας Θεός ξέρει και τι άλλο), ότι χρειάζομαι έναν σύντροφο κλπ κλπ κλπ, ανέβασα και σχετική ανάρτηση μάλιστα με το πώς τον ήθελα, τι προδιαγραφές έπρεπε να πληροί και άλλα πολλά. Το ίδιο ευχόμουν κι από μέσα μου, έλεγα ότι έχω βαρεθεί να είμαι μόνη, ότι έχω πήξει με τα ίδια και τα ίδια και παρακαλούσα να εμφανισθεί στο δρόμο μου ένας άνθρωπος της προκοπής, σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα πάντα.

Η ζωή όμως, ξέρει πάντα καλύτερα από εμάς. Κι άκουσε μεν την ευχή μου, όμως την πραγματοποίησε πρόσφατα με πολύ σοφότερο τρόπο. Γιατί αντί γκόμενου, μου έστειλε κάτι πολύυυυυυυ καλύτερο: δύο καινούριους φίλους, όχι φίλους, κολλητούς!

Είναι ζευγάρι, πολύ νέοι, πολύ αγαπημένοι, πολύ ενδιαφέροντες, πολύ αγαπησιάρηδες. Και πολύ ανοιχτοί. Ανοιχτοί στην επικοινωνία. Ανοιχτοί στους ανθρώπους. Με μια γλυκύτητα στο λόγο και τις πράξεις που σπάνια συναντάς πια. Ειδικό εγκώμιο θα πλέξω στον Α, καθότι χρισθήκαμε πιο κολλητοί, αφού η Λ είχε ήδη το έτερο κολλητό της ήμισυ, αυτό όμως ουδόλως σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ίδια χαρά μέσα μου όταν μιλάω μαζί της.

Ο κολλητός που λέτε είναι από εκείνη την πάστα που πίστευα ότι είχε εκλείψει από τον πλανήτη μαζί με τους βροντόσαυρους. Άνθρωπος αλέγκρος, τρυφερός, προστατευτικός, με απίστευτο χιούμορ. Από εκείνους τους υπέροχους τύπους που θα σε πάρουν τηλέφωνο έτσι, για να σε ακούσουν. Που θα σου στείλει μήνυμα για να μάθει πώς πάει η μέρα σου. Που θα σε πει "ψυχούλα μου" και θα ξέρεις ότι το εννοεί. Που θα σε αφήσει από την πρώτη στιγμή να πάρεις χώρο μέσα του και θα σε εμπιστευτεί χωρίς επιφυλάξεις. Που θα ξέρεις ότι από τη στιγμή που "σφίξατε χέρια" κι είστε φίλοι, θα είναι έτσι, πάει και τελείωσε (αν άλλαζες και ομάδα ρε κολλητέ, τι ωραία που θα ήμασταν!). Που θα του πεις και τα προβλήματά σου που λέει ο λόγος και θα σε ακούσει πραγματικά. Που όταν τον χρειαστείς θα είναι πάντα εκεί. Που θέλεις να είσαι κι εσύ πάντα εκεί για αυτόν. Κι όλα αυτά μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Τ' ακούς φιλαράκι; Έπαθα κεραυνοβόλα φιλία με την πάρτη σου!

Θα σταματήσω εδώ την εξομολόγηση, αλλά θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος στα σίγουρα. Ελπίζω να έχετε κι εσείς στη ζωή σας τέτοιους φίλους. Και ξεκαθαρίζω ότι βέβαια έχω κι άλλους φίλους, κυρίως όμως γυναίκες. Η διαφορά είναι ότι συνήθως πίστευα πως αληθινή φιλία, άδολη και ειλικρινής, δεν μπορούσε να στεριώσει με έναν άντρα. Και να που ήρθε ο Α και διέψευσε την γριέντζω την Κοκκινοσκουφίτσα (ευτυχώς!)

Κλείνω εδώ για σήμερα. Όταν θα διαβάζετε αυτή την ανάρτηση, θα μπαίνει Φεβρουάριος. Να είστε καλά, να περνάτε καλύτερα και καλή μας εβδομάδα!

Υ.Γ. Κάντε λίγη υπομονή, και τη Δευτέρα πιστεύω ότι θα απαντήσω σε όλα τα σχόλια που η γαϊδούρα έχω αφήσει μόνα κι ορφανά. Ευχαριστώ για την κατανόηση!

Πολλά Φιλιά

Κ.

Kι άλλο χαρούμενο ποστ; Μα πόσο πια;;;

Εχθές είχα να πάω σε μια ποινική δίκη στο Πλημμελειοδικείο Πειραιά. Σπανίως μου τυχαίνει αυτό, καθώς είμαι δικηγόρος Αθηνών αλλά και επειδή δεν ασχολούμαι πολύ με το Ποινικό Δίκαιο. Οπότε ξεκίνησα και πήγα από νωρίς στο δικαστήριο ώστε να παρακολουθήσω και λίγο την διαδικασία όπως γίνεται εκεί.
Ξελιγώθηκα στο γέλιο. Θα σας πω μόνο δύο περιστατικά που συνέβησαν και θα καταλάβετε.
1) Μετά την εξέταση των μαρτύρων, ο Πρόεδρος της έδρας ρωτά τον Εισαγγελέα δίπλα του τι προτείνει επί της αθωότητας ή της ενοχής του κατηγορουμένου και ακολούθως αν έτσι κριθεί, επί της ποινής του. Σε μια λοιπόν από τις δικαζόμενες υποθέσεις, μάρτυρας ήταν μια 60χρονη νταρντάνα με ύφος και λίκνισμα μπεμπέκας. Δίνει την κατάθεσή της και ακολούθως όπως είπαμε πριν, ρωτά ο Πρόεδρος (ο οποίος σημειωτέον ήταν ένα λουκουμάκι το πολύ 36 ετών - συγχαρητήρια στη Σχολή Δικαστών που περνάει φαίνεται τελευταίως από casting τους υποψήφιους): "Τι προτείνετε;"

Κι ακούγεται η νταρντάνα με λάγνα φωνή "Δεν ξέρω, εσείς τι προτείνετε;;;"

Αποσβολωμένος ο Πρόεδρος της λέει "Τίποτα, δεν το είπα σε εσάς, στον κύριο Εισαγγελέα το λέω"

"Α, συγνώμη, δεν κατάλαβα, κάντε τη δουλειά σας, δεν σας ενοχλώ" (!!!!!!!!!!)

2. Καταθέτει μάρτυρας ένας 80χρονος παππούς, αλλά πολύ κοτσονάτος και μαυροφορεμένος. Μόλις έχει σηκωθεί κι έχει δηλώσει τα στοιχεία του στην έδρα. Τον ρωτά ο Πρόεδρος "Θρησκευτικό ή πολιτικό;" (Όρκο εννοούσε)

Κι απαντά ο παππούς βροντερά "Θρησκευτικό, για. Είναι γάμος ο πολιτικός; Κι είστε και Πρόεδρος!"

Σας λέω μου έφυγαν όλα. Αλλού οι τσάντες, αλλού ο καφές, αλλού εγώ. Πέρασα πάααααρα πολύ ωραία και σκοπεύω από εδώ και πέρα να πυκνώσω τις επισκέψεις μου προς αυτά τα δικαστήρια, γιατί μου φτιάχνουν πολύ τη διάθεση

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας!!!!