Εγώ κι εσύ (κι εσύ βέβαια)

Σε μια όχι μακρινή εποχή, σας είχα πάρει τα αυτιά (κι ένας Θεός ξέρει και τι άλλο), ότι χρειάζομαι έναν σύντροφο κλπ κλπ κλπ, ανέβασα και σχετική ανάρτηση μάλιστα με το πώς τον ήθελα, τι προδιαγραφές έπρεπε να πληροί και άλλα πολλά. Το ίδιο ευχόμουν κι από μέσα μου, έλεγα ότι έχω βαρεθεί να είμαι μόνη, ότι έχω πήξει με τα ίδια και τα ίδια και παρακαλούσα να εμφανισθεί στο δρόμο μου ένας άνθρωπος της προκοπής, σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα πάντα.

Η ζωή όμως, ξέρει πάντα καλύτερα από εμάς. Κι άκουσε μεν την ευχή μου, όμως την πραγματοποίησε πρόσφατα με πολύ σοφότερο τρόπο. Γιατί αντί γκόμενου, μου έστειλε κάτι πολύυυυυυυ καλύτερο: δύο καινούριους φίλους, όχι φίλους, κολλητούς!

Είναι ζευγάρι, πολύ νέοι, πολύ αγαπημένοι, πολύ ενδιαφέροντες, πολύ αγαπησιάρηδες. Και πολύ ανοιχτοί. Ανοιχτοί στην επικοινωνία. Ανοιχτοί στους ανθρώπους. Με μια γλυκύτητα στο λόγο και τις πράξεις που σπάνια συναντάς πια. Ειδικό εγκώμιο θα πλέξω στον Α, καθότι χρισθήκαμε πιο κολλητοί, αφού η Λ είχε ήδη το έτερο κολλητό της ήμισυ, αυτό όμως ουδόλως σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω την ίδια χαρά μέσα μου όταν μιλάω μαζί της.

Ο κολλητός που λέτε είναι από εκείνη την πάστα που πίστευα ότι είχε εκλείψει από τον πλανήτη μαζί με τους βροντόσαυρους. Άνθρωπος αλέγκρος, τρυφερός, προστατευτικός, με απίστευτο χιούμορ. Από εκείνους τους υπέροχους τύπους που θα σε πάρουν τηλέφωνο έτσι, για να σε ακούσουν. Που θα σου στείλει μήνυμα για να μάθει πώς πάει η μέρα σου. Που θα σε πει "ψυχούλα μου" και θα ξέρεις ότι το εννοεί. Που θα σε αφήσει από την πρώτη στιγμή να πάρεις χώρο μέσα του και θα σε εμπιστευτεί χωρίς επιφυλάξεις. Που θα ξέρεις ότι από τη στιγμή που "σφίξατε χέρια" κι είστε φίλοι, θα είναι έτσι, πάει και τελείωσε (αν άλλαζες και ομάδα ρε κολλητέ, τι ωραία που θα ήμασταν!). Που θα του πεις και τα προβλήματά σου που λέει ο λόγος και θα σε ακούσει πραγματικά. Που όταν τον χρειαστείς θα είναι πάντα εκεί. Που θέλεις να είσαι κι εσύ πάντα εκεί για αυτόν. Κι όλα αυτά μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Τ' ακούς φιλαράκι; Έπαθα κεραυνοβόλα φιλία με την πάρτη σου!

Θα σταματήσω εδώ την εξομολόγηση, αλλά θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος στα σίγουρα. Ελπίζω να έχετε κι εσείς στη ζωή σας τέτοιους φίλους. Και ξεκαθαρίζω ότι βέβαια έχω κι άλλους φίλους, κυρίως όμως γυναίκες. Η διαφορά είναι ότι συνήθως πίστευα πως αληθινή φιλία, άδολη και ειλικρινής, δεν μπορούσε να στεριώσει με έναν άντρα. Και να που ήρθε ο Α και διέψευσε την γριέντζω την Κοκκινοσκουφίτσα (ευτυχώς!)

Κλείνω εδώ για σήμερα. Όταν θα διαβάζετε αυτή την ανάρτηση, θα μπαίνει Φεβρουάριος. Να είστε καλά, να περνάτε καλύτερα και καλή μας εβδομάδα!

Υ.Γ. Κάντε λίγη υπομονή, και τη Δευτέρα πιστεύω ότι θα απαντήσω σε όλα τα σχόλια που η γαϊδούρα έχω αφήσει μόνα κι ορφανά. Ευχαριστώ για την κατανόηση!

Πολλά Φιλιά

Κ.